Tagarchief: consolations
Consolations 31 – Rome
Rome, zo schrijft David Whyte in Consolations, is helemaal geen eeuwige stad. Of alleen in zoverre dat verdwijnen eeuwig is, dat niets blijft in de staat waarin het oorspronkelijk werd opgericht. Menselijke ideeën en ondernemingen vinden hun uiteindelijke vervulling als … Lees verder
consolations 9 – crisis
Ik schreef al over mijn bijlmoordenaartje en de therapie die ik volg om hem zijn agressieve mondje te snoeren. Thuis moet ik ook oefeningen doen. Zo uit het boek lukt dat van geen kanten, maar ik heb op Youtube gelukkig … Lees verder
Consolations 35 – Pilgrim
Het is mooi wat David Whyte schrijft over de mens als pelgrim, hoe we allemaal onderweg zijn van daar naar hier naar ginds, steeds iemand anders wordend – this unceasing tidal and seasonal becoming – maar in essentie toch ook … Lees verder
Consolations 23 Hiding
Hiding done properly is the internal faithful promise for a proper future emergence, as embryos, as children or even as emerging adults in retreat from the names that have caught us and imprisoned us, often in ways where we have … Lees verder
Consolations 32 – Nostalgia
Er is vrijwel niets waar ik met nostalgie aan terugdenk. Het verleden zoals ik het kende is al heel lang ten einde gekomen. Schellen van de ogen, noemen ze dat. Natuurlijk denk ik met nostalgie terug aan de tijd dat … Lees verder
Consolations 5 – Beginning
Ik was al eerder aan Beginning begonnen (ik schreef er hier over), maar dat werkte toen niet goed. Ik vond het resultaat niet mooi en besloot voortaan weer zonder vooropgezet thema collages te maken. Deze collage noemde ik pas in … Lees verder
Consolations 39 – Robustness
Als de collage af is, laat ik mijn ogen door de inhoudsopgave van Consolations glijden, en tot nu toe is het steeds zo geweest dat het woord dat ik erbij uitkoos, meteen het juiste was. Met het juiste mooie citaat … Lees verder
Consolations 50 – Vulnerability
Wat David Whyte schrijft over kwetsbaarheid deed me meteen denken aan Safety is an Expensive Illusion van Julia Cameron. Je kunt je wel willen opsluiten in je in steen gehakte gevoel van veiligheid en onkwetsbaarheid, maar zo werkt het niet. … Lees verder
Consolations 51 – Withdrawal
Weer heb ik eerst de collage gemaakt en daarna gekeken bij welk woord uit Consolations hij paste. Ik begon met twee grote gelli prints, de ene een moeras van donkere groenen en blauwen, de andere een gebouw met veel raampjes, … Lees verder
Consolations 47 – Touch
Na Beauty ging ik gehoorzaam verder met Beginning. Ik stelde me een vrouw aan een strand voor, zicht op de horizon, rotsachtige obstakels overwonnen. Ik zocht dus naar onderdelen van een plaatje dat ik in mijn hoofd had en maakte … Lees verder
