Tagarchief: oedipus
onbegrijpelijk
Het is een wonderlijke sensatie om een boek te lezen waar je helemaal niets van begrijpt. Als het nu over quantummechanica ging, zou dat logisch zijn, ik heb nu eenmaal een klein bèta-verstandje. Maar als alfamens zou je toch iets … Lees verder
raak
Ik begon weer eens aan mezelf te twijfelen. Ik had Ithaca uit, en zocht wat recensies op. De loftuitingen buitelden: "ferociously funny" en "unbelievably poignant" en "fiercely emotional," er moest wel iets mis zijn met mij dat ik daar zo … Lees verder
Henry Treece – Oedipus
Ik begon vol goede moed aan Oedipus. Het begon in elk geval een stuk mysterieuzer dan het onttoverde Children of Jocasta. Oedipus vertelt zijn levensverhaal in de ik-vorm, en begint als hij een klein, mank jongetje is (de naam Oedipus … Lees verder
Natalie Haynes – The Children of Jocasta
Ik kloeg al mijn nood over mijn slecht beklijvende kennis van de klassieke mythen. Tijdens het lezen van The Children of Jocasta (ik schreef al een stuk over het gebrekkige vertelperspectief daarin) moest ik herhaaldelijk checken hoe het ook weer … Lees verder
klassiek
Het volgende NBD-boek lijkt interessant: The Children of Jocasta van Natalie Haynes. Het verhaal van Oedipus c.s. verteld vanuit het gezichtspunt van de vrouwen. Eerst maar eens opzoeken hoe het zat met die vrouwen. Ingewikkeld: Jocasta is tegelijk moeder én … Lees verder
