Tagarchief: marie kondo
onvergetelijk
Aanvankelijk hadden we deze boekjes niet, ze kwamen uit in 1992. Dus eerst gingen we op wadi samen met anderen, en met de gedetailleerde kaarten van de topo-boys. Trektochten door een ongerept land, zonder voorzieningen, dus álles mee: eten, drinken, … Lees verder
moederschap
Het is half in het Engels, half in het Arabisch, dit boekje over de ante-natal clinic. Waar we met diverse vrouwen-van werden voorgelicht over bevalling en moederschap. Het was heel gezellig, ik zat er tegelijk met twee andere Nederlandse vrouwen, … Lees verder
daar was ik
Dit waren de boekjes waarmee wij in 1990 naar Oman vertrokken. Aanvankelijk was ik van plan om serieus Arabisch te leren, maar dat is er niet van gekomen. De cultuurschok was té groot, ik was meteen zwanger, en iedereen sprak … Lees verder
Key Map
Ik ben door de gewone boekenkasten heen. Alles in handen gehad en weggedaan wat geen vreugde meer schonk. Nu zijn er nog een paar plukjes boeken her en der in huis, zoals deze stapel, die in de expatlevendoos zit. Een … Lees verder
Mensendieck
Toen ik in 1980 met mijn eerste baan bij de bibliotheek begon, stootte ik op een kwade middag zo verschrikkelijk hard mijn hoofd tegen het lage plafond van het tijdschriftenmagazijn, dat ik een wervelband in mijn nek scheurde. De prognose … Lees verder
jonge moeders
Ik weet nog dat ik het Grote Jonge Vadersboek ooit van de biep leende, en dat er een muisje in stond dat je van een zakdoek kon vouwen. Je kon het muisje dan op je platte hand leggen, aaien, en … Lees verder
lustig ist das zigeunerleben
Ontmoetingen met zigeuners is zo'n dierbaar boekje dat ik ook al een leven lang meesleep. Beetje tegelijk gekocht met Swaentje, vermoed ik. Ik voelde altijd een soort heimwee als ik aan zigeuners dacht. Ooit stond er onderweg van huis naar … Lees verder
kaarten
Tot mijn grote verbazing komt dit boek ook van paps, terwijl ik het voor mijn gevoel altijd gehad heb. Ik heb eruit leren besiquen, hartenjagen, gin-rummyen, toepen en klaverjassen. En mocht er zich nog ooit weer een kaartbaar gezelschap rond … Lees verder
bedevaart
Ik begin meteen te twijfelen, waren paps en mams nu naar Santiago geweest of alleen naar Lourdes? Of toch allebei? Aan de souvenirs te zien in elk geval wel. Alleen een piepklein Jacobje heb ik bewaard. En dit boek uit … Lees verder
identiteit
In 1978 was Wegen der Nederlandse Schilderkunst hét nieuwe standaardwerk over Nederlandse schilderkunst, van de (Vlaamse) Primitieven tot en met een mij onbekende schilder uit 1975. Mooie laatste zin wel: "het werk is geen verbeelding, het is een feit." Dat … Lees verder