toen wij nog heel klein waren

Dit zijn boekjes uit mijn állervroegste jeugd. De herinneringen die ik eraan heb zijn soms tweedehands: mijn ouders hebben ze later verteld. Zo kon ik zo schattig het klokkenboek bijna uit mijn hoofd, en zei ik ook zo lief "Mietje viedin" (Marietje mijn vriendin). Zeven uur vroeg opgestaan, ik was me en ik kleed me aan … De tijden veranderen!
Het Elfenkroontje vond ik sprookjesachtig mooi, en mijn pop Christina is genoemd naar het elfje dat Christina Roza heet. Hilleke Kuipers, heeft paps er voorin geschreven (toen ik naar de lagere school ging is mijn naam in Hella veranderd).
De Theevisite van de Poppen gaat over een kist vol oude poppen, die worden opgeknapt voor het dochtertje van de vroegere poppenmoeder, erg mooi getekend.
Polly en Molly was ik eerlijk gezegd een beetje vergeten, maar ik zie nu dat het eindigt met een kerstboom die helemaal afbrandt. Fijn feestje! En ik denk: ligt daar de oorsprong van mijn kinderangst voor vuur? Doodsbenauwd was ik voor de brandende kaarsjes, ik kon er nauwelijks van genieten. Later moest ik elke avond het theelichtje aansteken, om er overheen te komen. Dat heeft gelukkig geholpen.