In 2012 hebben we de #schrijftop2000 gedaan aan de hand van de Profeet.
Deze uitgave is uit 1977, maar toen ik nog op school zat had ik al de tekst over het huwelijk boven mijn bed hangen. Hij blijft mooi en ontroerend, zoals alle teksten in dit boek, die in alle levensfasen weer van betekenis veranderen.
Wat bezielt ons toch om altijd alle nieuwe boeken te willen lezen.
Over het Huwelijk
Toen sprak Almitra opnieuw en zei:
En wat kun je ons zeggen over het huwelijk?
En hij antwoordde:Tezamen werd je geboren, en tezamen zul je voor immer zijn.
Jij zult tezamen zijn, als de witte vleugelen van de dood je dagen verstrooien.
Ja, je zult zelfs tezamen zijn in Gods stille herinnering.
Maar laten er tussenruimten zijn in je tezamenzijn.
Laat de winden des hemels tussen je dansen.
Hebt elkander lief, maar maakt van de liefde geen band:
laat zij veeleer zijn een golvende zee tussen de kusten van je zielen.
Vult elkanders bekers, maar drinkt niet uit dezelfde beker.
Geeft elkander van je brood, maar eet niet van hetzelfde stuk.
Zingt en danst tezamen en weest blijde, maar bent ieder alleen,
zoals de snaren van een luit op zichzelf zijn, al doortrilt hen dezelfde muziek.
Geef je harten, maar geef ze niet aan elkander in bewaring.
Want alleen de hand des levens kan je harten bevatten.
En staat tezamen, maar niet te dicht bijeen:
want de zuilen van de tempel staan ieder op zichzelf,
en de eik en de cypres groeien niet in elkanders schaduw.
Ik ben dol op oude boeken! Ze zijn vaak zo mooi (taalgebruik) geschreven, daar kunnen veel nieuwe boeken niet aan tippen.