klap

Nei de Klap (na de klap) van Trinus Riemersma is een van de indrukwekkendste boeken die ik ooit las. Een groep jongeren zwerft rond door een verwoeste wereld, en de vraag is waarom je dan nog in leven zou willen blijven. Ik herinner me het boek als hoop-loos, anders dan Station Eleven waar de menselijkheid toch lijkt te zegevieren.
Ik herinner me ook dat het me extra aangreep doordat het in het Fries was. Een taal die voor mij (hoewel ik er niet in grootgebracht ben) iets ontzettend 'thuizigs' heeft, daar kom ik vandaan, dat ben ik echt. In die dichtbije taal komt zo'n verhaal van wanhoop en vernietiging dieper binnen.
Het staat in zijn geheel op de dbnl dus Frieslezers: begin.