Over De zomer beschrijf je het best op een winterdag van Henrik Ibsen schreef ik al eens in de Heldenreis Nieuwsbrief. Er staan heel wat zinnen in die me uit het hart gegrepen zijn, en die dus in de citatenverzameling komen.
Prachtig vond ik bijvoorbeeld:
"De taak van de schrijver is in de eerste plaats 'zien', niet reflecteren."
Een schrijver moet weergeven wat hij waarneemt. Daarom is schrijven in feite ook niet moeilijk, zolang je maar 100% eerlijk en 100% duidelijk weergeeft wat je waarneemt. Wat jij voor waar neemt.
Over schrijven in het buitenland zegt Ibsen:
"Wij mensen zijn allemaal vérziend: we zien het scherpst op afstand. Als men zich midden in de stroom der dingen bevindt, krijgen triviale zaken een betekenis die ze niet verdienen."
Ik moest hierbij natuurlijk ook aan mijn eigen boek denken. Het Friesland dat ik uit mijn verbeelding geschapen had, met het heldere oog van de herinnering. Maar de titel van Ibsens brievenboek is daarbij het allerbelangrijkst. De zomer beschrijf je het best op een winterdag. Want dan moet je je alles heel intens voorstellen, je moet diep in jezelf al die zomerse zintuiglijke ervaringen oproepen. In de zomer zou je misschien schrijven: Het is 32°C. In de winter schrijf je: ik liep op blote voeten de tuin in en voelde hoe de hitte van gisteren nog onder de bomen hing. Rillend zit je achter je bureau in je dikke vest, en je kunt je niets heerlijkers voorstellen dat dat.
Al met al een blijvertje omdat het bijdraagt aan mijn schrijfjufschap. Ik denk dat het voor iedereen belangrijk is om regelmatig iets te lezen dat de eigen motivatie voor het dagelijks werk verhoogt. En gezegend het werk waar inderdaad over geschreven wordt!
