Romancing the Writer

Ik heb het opgestuurd, het verhaal van de Omaanse sjeik en zijn Nederlandse geliefde. In vijf dagen had ik de vereiste 15000 woorden op papier. Ik kan het iedereen aanraden die een writer's block heeft of in elk geval het schrijven als een enorme worsteling ervaart: doe eens alles wat de Censor verboden heeft. Melodrama, cliché's, perspectiefwisselingen en politieke incorrectheid want zeg nou zelf, dames, is het niet heerlijk als een echte man even al je feministische grootspraak van je overneemt? En heren, lijkt het jullie stiekem niet een genot als die vrouw zich eindelijk eens zonder morren gewillig in je armen nestelt? Of om een mannenboeketje te schrijven à la Zane Grey?
Wat er zo heerlijk aan is, is dat de kraan op z'n wijdst opengaat. Overal vandaan stromen woorden op het papier, je opgedroogde bron blijkt rijk voorzien van kleurrijk gewemel, dat alleen maar vastgevroren zat onder de ijzige adem van de Censor.
Het echte boek vaart er wel bij. Ik heb sindsdien al bijna 10000 woorden geschreven, genietend en snikkend als Joan Wilder.

afbeelding