tijdgeestloos

Wat ik lees over de bibliotheek van het Tropenmuseum doet me opnieuw denken aan het boek van Klemperer. Ook daar begon het op kousenvoetjes, de diskwalificatie van alles wat met cultuur te maken heeft. Een boekverbrandinkje hier, een belachelijk maken daar, tot langzaam de hele maatschappij van een minachting voor cultuur en 'elite' doordesemd raakt. Kritische geesten monddood maken, geschiedenis uitwissen, zo geniepig gaat dat.
Wat niet wegneemt, dat ik gister bij de biep aanwezig was bij "Dichters van Geluk," deze keer met Remco Ekkers, die ik nog wel kende van zijn prachtige stukken op Trouw Schrijf. Hoeveel mensen zitten daar, een stuk of twintig, allemaal in liefdevolle aandacht voor zoiets elitairs en nutteloos' als poëzie. Ik voel me opgetild in de grote binnenruimte die een dichter altijd heeft, ik noteer de vele prachtige woorden die evenzovele inspiratievonkjes zijn.
En dan die wonderlijke #dwdd van maandag, geheel gewijd aan het Concertgebouworkest, ik twitterde "Als er elke avond een uur van zulke culturele teevee was, zou het dán niet beter gaan met "ons land"? #dwdd"
Zo maar proberen het tij te keren, de huidige geestloze tijdgeest niet te laten winnen. Om met Remco Ekkers te spreken: de hang naar het licht.