Ik wilde maar alvast een paar woorden toevoegen aan het knutseldagboek, voordat PostNL aanbelt met mijn ikea-rekje dat ik hopelijk kan gebruiken voor mijn foto-studiootje, omdat ik voor een collage op A2-formaat toch iets hogers nodig heb dan die dozen.
Ik opende mijn blog en dacht opeens: ik vind knutseldagboek niet mooi, als titel voor deze stukjes. Ik herinnerde me dat we het er al eens over gehad hebben, over dat woord 'knutselen' en wat we er allemaal bij denken. En welk ander woord we zouden kunnen gebruiken, dat wat minder denigrerend klinkt zonder drukverhogend te zijn. Ik las die laatste reactie nog eens door: "Werk, dat is het meest respectvolle, je bent aan het werk, wat je ook maakt."
Wat me ook deed denken aan die mooie woorden van Ursula K. LeGuin: "Her work, I really think her work is finding what her real work is and doing it, her work, her own work, her being human, her being in the world."
En zo heb ik dan besloten om deze stukjes voortaan "werkwoorden" te noemen. Intussen zit ik ook nog Messiah-cd's te rippen voor op de mp3-speler tijdens het dagelijkse wandeltje, maar dat geheel terzijde.
Wat ik wilde vertellen? Dat ik 2 momigami velletjes opgeplakt had om te onderzoeken hoe ik ze zou kunnen gebruiken, met als conclusie: de kokosolie drukt wél door het papier heen - toch maar eens proberen om het zonder te doen.
En als ik ze zo sterk plet, komt de oorspronkelijke afbeelding weer veel te duidelijk terug.
Goed, en nu loopt het fornuiswekkertje ook nog af!
klinkt een beetje hectisch 🥴
dat was het ook!
mooi als woord. werkwoorden.
Bij mij likt het niet zo geweldig.