Ik had prachtige gelliprints gemaakt op het patroonpapier waarvan ik maar liefst 40 vierkante meter had gekocht voor een kortdurende naaibevlieging. Na 1 Hippe Broek was ik daar alweer helemaal klaar mee. Maar goed, patroonpapier blijkt dus perfect voor gelliprints.
Ook had ik gelliprints gemaakt op zwart vloeipapier, werd schitterend maar dat vloeipapier is zó kwetsbaar, zou er zwart patroonpapier bestaan?
Dan zit ik dus avonden voor de teevee te scrollen om iets dergelijks aan het internet te ontlokken, en uiteindelijk meende ik dat ik het gevonden had: zwart butcher paper.
Het bleek wel dikker dan patroonpapier maar toch nog wel dun, en de prints die ik erop maakte zagen er prachtig uit.
Toen kreeg ik op de een of andere manier het idee om nu toch eindelijk eens écht te gaan boekbinden. Met naald en draad. Eerst een proefboekje met blanco papier. Werd best aardig maar nog een beetje slap. Toen een boekje met die mooie gelliprints. Werd wel mooi maar niet zo dat ik het te koop zou aanbieden. Vervolgens de zwarte gelli prints. Ik naaide een boekje van zwart karton, en plakte daar de prints in. De mooiste plakte ik eromheen als omslag. Hop in de pletter met het geval.
En wat bleek, de volgende ochtend: acrylverf pakt niet echt op butcher paper. Ik had natuurlijk lapjes tussen de bladzijden gedaan, maar die verhinderden niet dat overal de verf losliet van het papier.
Einde verhaal!
Ik besloot om maar terug te keren tot een beproefd concept: het harmonicaboekje. Want, net als met de Hippe Broek: ik vind de moeite die ik in echt boekbinden moet steken gewoon niet leuk! Terwijl ik uren fröbelen tot een Heldinne's Reisboekje alleen maar heerlijk vind, en al helemaal nu ik de luisterboeken van de biep heb ontdekt.
En toch bespeur ik bij mezelf iets wat nog het meeste wegheeft van gewetenswroeging. Oude stemmen steken de kop op: jij zet nooit door! als het moeilijk wordt stop jij ermee!
Want god verhoede dat je alleen dingen doet die je leuk vindt!
Raar hè? Dat ik die stemmetjes nog altijd niet helemaal heb weten dood te trappen?
Héél raar. Maar ook héél herkenbaar. Terwijl het er eigenlijk wel bijhoort, bij het creatieve: dingen die mislukken. Je wilt toch dingen ontdekken, en dat pakt niet altijd goed uit 😔
Maar je moet natuurlijk geen dingen gaan doen die je niet leuk vindt! Nooit!
Maarreehhh die hippe broek, is die nou wel gelukt?
ja, die is best goed gelukt, alleen heb ik hem sindsdien nog niet gedragen 😉