Na de mislukkingen van de naaiboekjes besloot ik om even lekker terug te grijpen op een basismodel: het harmonicaboekje. Heerlijk om te maken! Ik begon met het opplakken van de gelliprints op patroonpapier. Wat zou ik er eens van maken, waar moest het over gaan? Toen herinnerde ik me dat ik pas een prachtig fossielenboek had gescoord op Boekwinkeltjes. Ik koos de afbeeldingen op kleur, maar opeens zag ik overal gezichtjes in. Pareidolia!
Gezichtjes moeten oogjes dus ik heb heel wat portretten hun gezichtsvermogen ontnomen.
Nu nog een tekst - en daar was opeens die versteende tulp. Is het niet wonderlijk dat iets zó lang de tijd heeft getrotseerd?
STENEN BLOEMEN
zijn stenen bloemen
al wat rest
stenen die vanuit de tijd
terugkijken naar hier
varens
schelpen diertjes
ooit krioelend
vol van leven zo'n
eeuwigheid geleden
dat geluiden
mee versteenden
bubbelen murmelen
ritselen in een oude bries
die van voorbije wolken woei
opgraafbaar mooi maar
onherroepelijk voorbij
het boekje is te koop voor €12,95
