Hebben jullie die boeken echt gelézen?

Hiep hiep hoera, we hebben weer iemand die het allemaal uitstekend vindt, die nieuwe manier van boeken aanbieden van de NBD. U weet wel, het feest dat "automatisch metadateren" heet.
Deze dame, Anne van den Dool, zelf "collectiespecialist" (ze is sinds een jaartje "freelance collectievernieuwer" bij de OBA, ik weet niet wat dat is) vond die recensies toch al nooit wat. In een betoog dat werkelijk druipt van de minachting zegt ze onder meer het volgende.
Ik citeer:

"Deze leeslustigen mochten tot dat moment korte samenvattingen en aan- dan wel afbevelingen schrijven van de meer dan driehonderd boeken die NBD Biblion op wekelijkse basis aan openbare bibliotheken aanbiedt."

"Toch waren de recensenten niet zo tevreden. Niet alleen omdat ze een leuk bijbaantje kwijtraakten, maar ook omdat zij als enige partij in dit proces niet waren meegenomen in de communicatie over het verloop van het project." […] "Maar de recensenten die hun dankbare bijbaan zouden kwijtraken, zaten niet in de pijplijn."

"Natuurlijk is het droef als je je bespreekbaantje kwijtraakt."

"Als collectiespecialist – en het spijt me oprecht, lieve NBD-recensenten – heb ik me zelden iets aangetrokken van het oordeel dat in dat korte tekstje naast de kaft vermeld stond. Sterker nog: ik heb me meermaals afgevraagd of al die boeken werkelijk van kaft tot kaft werden gelezen om uiteindelijk een samenvatting te produceren die ik ook op de achterkant van het boek had kunnen vinden, plus enkele regels beoordeling die in het geval van een andere boekenbeoordelaar ook averechts hadden kunnen uitpakken."

Vooral die laatste opmerking vind ik meer dan schandalig. Kennelijk voelt mevrouw zich met haar twee universitaire graden en twee romans mijlenver boven het sukkelig plebs verheven dat voor €14,00 per recensie zijn best deed om een afgewogen bespreking te schrijven.

Het was een recensent niet toegestaan om de tekst van de recensie elders te publiceren. Ik ga dat nu wel doen. Ik wil een paar vergelijkingen aanreiken tussen een achterflap en zo'n domme NBD-recensie waarvoor ik vast maar een half boek heb doorgebladerd.

Sommige achterflappen zijn niet meer dan ronkende aanbevelingen (vaak van vorige boeken), andere geven het verhaal zo rooskleurig weer dat het een prachtig boek lijkt … in beide gevallen heb je er niets aan. Maar mevrouw van den Dool wel. Die heeft er echt verstand van.

Ik sloeg ook wel eens de plank mis. Van Bookerprize winnaar Shuggie Bain was ik helemaal niet zo onder de indruk. Toch probeerde ik dat in mijn NBD-recensie niet te laten doorschemeren. Later heb ik er op mijn blog nog een bespreking aan gewijd waarin ik mijn oordeel voor mezelf onderbouwde.
Ik kan jullie in elk geval verzekeren dat ik elk boek tot de laatste letter gelezen heb.

Caleb Azumah Nelson - Open Water

Chanel Cleeton - The most beautiful girl in Cuba

Binnie Kirshenbaum - Rabbits for Food

Douglas Stuart - Shuggie Bain