Frija’s Dagboek (9)

Ik was wel een klein beetje bang toen ik hierheen kwam met de auto, alles was zo onbekend, maar toen we thuis waren durfde ik al heel snel uit de mand om de boel te gaan verkennen. Daarna ben ik nooit meer bang geweest. Maar gistermiddag was er opeens een verschrikkelijk hard geluid. Alsof het huis zelf een brullend monster was geworden. De vrouw zei dat de buren beneden aan het boren waren maar ik weet toch niet wat boren is? Ik voelde alleen maar dat vreselijke gebrul. Eerst sprong ik in de boekenkast, toen naar het verste hoekje van de keuken, en pas toen het stil werd kroop ik bij de vrouw op schoot. Ik hoorde nog steeds rare geluiden dus ik durfde niet te gaan spinnen. Het duurde heel lang voor ik niet bang meer was.
Toen pakte de vrouw ook nog een groot ding dat heel veel lawaai maakte, ze trok het met zich mee door alle kamers. Maar dat vond ik lang zo eng niet als het boren. Dus dat vind ik wel flink van mezelf.
Verder ben ik heel braaf geweest. Ik ben niet tijdens het eten op tafel gesprongen maar netjes in de kast blijven zitten. 's Avonds keek de vrouw weer naar de tv en lag ik heerlijk op schoot. En vanmorgen heb ik Al Qaeda'tje gespeeld met de dekens. De vrouw zei dat Vorige Poes dat ok altijd deed.