verschillen

Wat is het toch een wonderlijk fenomeen dat mensen zo verschillend over boeken kunnen denken. Op de leesclub maken we het ook vaak mee. Ik vond Underworld uiteindelijk een meesterwerk, anderen vonden het volslagen oninteressant. Waar dat aan ligt? Het is niet alleen smaakverschil. Het had er in mijn geval zeker mee te maken dat ik door ziekte in de gelegenheid was om het achter elkaar door te lezen, me er helemaal in onder te dompelen. Anders ontgaan je de vele verbanden in zo'n boek.

Mensen vonden mij maar een harteloos kreng dat ik de vloer zo aanveegde met Haar Naam was Sarah. Kon ik als schrijfjuf nooit meer gewoon genieten van een boek? Nou, dat kan ik wel. Maar niet als het zo overduidelijk … Maar dat is dus niet overduidelijk. Niet als anderen het niet zien.

Het heeft met zoveel dingen te maken, waarom je een boek mooi vindt of niet. Smaak, ontwikkeling, leeservaring, maar ook stemming, gezondheid, locatie. De ene keer ben je ontvankelijker voor bepaalde sferen en beelden, voor bepaalde zinsneden, dan een andere.
Ik lees nu bijvoorbeeld Dear Friend, from My Life I Write to You in Your Life. Ik vind het moeizaam lezen, ik lees elke dag een paar bladzijden. Maar ik onderstreep een heleboel, er staan zoveel prachtige zinnen in die regelrecht op een tegeltje kunnen. Ik proef het als een gedicht. Als het 't enige boek was dat ik bij me had op vakantie zou ik er vreselijk van balen. Dan wil je een lekkere doorlezer om 's avonds even aan alle opgedane indrukken te ontsnappen.
Eigenlijk zou je bij een recensie altijd de leesomstandigheden moeten vermelden.