clash of civilizations

Ik las bij Joke "lezen is in mijn leven net zoiets als eten en slapen" en zoiets is het bij mij ook. In elk geval iets waar ik niet zonder kan. Als ik het ene boek uit heb, begin ik vrijwel direct in het volgende. Het liefst lees ik een boek laat op de avond uit, zodat ik kan gaan slapen.

Maar The Ministry of Utmost Happiness was uit op een zaterdagavond tegen tienen, nog te vroeg om de dag te beëindigen. Ik las nog wat recensies en interviews als cooling down, maar moest toen werkelijk een nieuw boek opzoeken. Tijdens het lezen had ik me verheugd op lichte kost, weer even een Nora Roberts tussendoor, of een detectiefje, maar dat lukte werkelijk niet. Alsof je na een exquise maaltijd nog een hambo bij MacDee gaat halen.
Ik had pas op aanraden van Oek de Jong het Verzameld Werk van Maria Dermoût aangeschaft bij Boekwinkeltjes en besloot om te beginnen in De Tienduizend Dingen. En dat kon wel. Als een geurige kop thee na die exquise maaltijd.

Tijdens de zomerstop van de Nederlandse televisie kijk ik graag wat gemiste series. Ben bezig met Six Feet Under en vind het geweldig. Bettina schreef over een serie waar Nicole Kidman aan meedoet, Big Little Lies, dat leek mij ook wel wat. En inderdaad: super serie. Fijne acteurs, mooi opgezette plot, nix mis mee. Behalve dat ik me bijna schuldig voelde. Al die mooie blanke mensen aan die mooie, schone, blanke zee, in hun mooie blankmarmeren huizen met weidse raampartijen. Ethisch bijna onverantwoord, na de krioelende armoede in het India van Roy. Wat niet wegneemt dat ik later op de avond toch die hamburger nog tot me nam. In de vorm van Bed & Breakfast bij Omroep Max.

afbeelding