Hildesheim

Het erge is, dat het al zó lang geleden is, dat ik in Hildesheim was. Een gebouw van duizend jaar oud, zo statig en koel en prachtig, met de beroemde bronzen deuren zo oud dat ze bijna modern zijn, het beschilderde plafond, de gebeeldhouwde kapitelen overal, en ik herinner me vooral de duizenjarige rozenstruik, wacht daar heb ik nog een foto van, maar die staat dus bij de Dom, niet bij de St. Michael. Precies 30 jaar geleden dus.
En hoe graag ik het ook zou willen, teruggaan is momenteel geen optie. Het is trouwens ook geen goed idee, want als je niet dezelfde schoonheid ervaart, overschrijf je de mooie herinnering.
En nu ik een afbeelding zoek van de bronzen deuren, lees ik dat die – hoewel oorspronkelijk bedoeld voor de St. Michael – zich in de Dom bevinden.
Ik lees nog even op wikipedia en zie dat de kerk zich op de Michaelishügel bevindt, en meteen gaan de hersentjes aan het werk: oh ja! Mont St. Michel!
Maar waar ik naar verlang is de schoonheidservaring. De bron heeft nieuwe input nodig. Boek maar terug in de kast ter herinnering.