Omdat de voorkant van dit boek helemaal blanco is – er zal ooit een stofomslag omheen gezeten hebben – heb ik de titelpagina maar gefotografeerd. Ik weet niet meer wanneer ik het gekocht heb, er staat een potloodprijsje achterin van €15, dus ik vermoed bij De Slegte. En met het idee dat mozaïek ook een prachtig onderwerp voor een kunstgeschiedenispraatje kan vormen.
Ik ben dol op mozaïek. Ik word helemaal ademloos in de San Apollinare in Classe, of de Santa Prassede in Rome. Vooral antieke en middeleeuwse mozaïeken hebben dat effect, al vind ik gemozaïekte tafeltjes en fruitschalen óók fijn. Als het maar flonkert en schittert.
Dit boek rekent ook marmeren inlegwerk tot mozaïek, en er stijgt een muffe geur op uit de bladzijden.
Ik herinner mij een ander boek en besef nu dat ik al jaren denk dat dat dit boek is, waarin met foto's en tekeningen met heel veel details werd uitgelegd hoe ze dat vroeger deden, zo'n mozaïek maken. Met glazen steentjes die bladgoud aan de onderkant kregen enzo. Dit boek mag nu naar het knutselkamertje. Collagevoer!
flonker en schitter
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, creatief, kunst met de tags marie kondo. Bookmark de permalink.
Zo prachtig, heb meteen mijn eigen foto's weer eens bekeken. Afgelopen zomer hebben we ons vergaapt aan een gouden zaal in het stadhuis van Stockholm. Ook het aanzien waard.
Gaat vast mooie (kerst)collages opleveren.
Oeh, dat lijkt wel Neuschwanstein, moohooi!