Ik weet niet zeker of Aan een Jonge Romanschrijver uit de kast van paps komt, of dat ik het van hem gekregen heb, maar ik denk het eerste, want het is al uit 1999. En dan heb ik het meegenomen omdat ik zo ontzettend onder de indruk was van The Storyteller van Vargas Llosa.
Dit boekje heb ik nog niet gelezen. Het is gegoten in de vorm die Rilke koos voor zijn Brieven aan een Jonge Dichter, maar verder is het geloof ik niet te vergelijken. Rilke heeft het helemaal niet over stijl en techniek, die heeft het over de psyche van de dichter en innerlijke noodzaken en zulks. Hier zie ik in de inhoudsopgave – tijd, stijl, overtuigingskracht, de verteller – dat het daar juist wél over gaat. En vooral de hoofdstuktitel "het achtergehouden gegeven" maakt me nieuwsgierig. Want schrijvers maken daar ook onecht gebruik van: ik weet het al lang, alle personages weten het, maar ik vertel het jou, lezer, niet, want zo houd ik het spannend. Dus ik ben benieuwd wat Vargas Llosa daarover te melden heeft.
brieven
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, schrijven met de tags marie kondo, schrijfboeken. Bookmark de permalink.