Op 2 september 2010 kocht ik A Walk Between Heaven and Earth, dat een dagboek is van een schrijfster en schrijfdocente. Ze had het altijd wel tegen haar studenten gezegd, hoe belangrijk het was voor schrijvers om een dagboek bij te houden, maar dat berustte op ervaring, niet op een bewust vastgelegd proces.
Dit is dus een dagboek over dagboekschrijven, geschreven voor schrijfcursisten, niet als leerboek, maar als laten-zien-hoe-het-werkt-boek.
Dat dagboekschrijven een soort loop-meditatie is, zijn-met-wat-is, geen ander doel dan lopen of schrijven. Dat het schrijven net zo vanzelfsprekend moet gaan als lopen. Je gaat niet wandelen om te bedenken waar je naar moet kijken, nee, je loopt en je kijkt. Zo moet het met schrijven ook gaan, je schrijft en je kijkt.
En alleen in een dagboek krijg je te zien hoezeer je leven en je kunst met elkaar verweven zijn.
laten zien hoe het werkt
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, schrijven met de tags dagboek, marie kondo. Bookmark de permalink.
