gedegen

Van de moeren-en-boutjes-school is Writing Fiction denk ik het meest gedegen schrijfboek. Het wordt op Amerikaanse universiteiten veel gebruikt, en overal aanbevolen. Het leert je door voorbeelden wat goed schrijven is. Het leert je een verhaal om te keren alsof het een wandtapijt is, en te zien hoe de kleuren zijn aangebracht en de scènes aan elkaar verbonden.
Burroway is streng, je kunt er de moed door verliezen. Maar je kunt haar ook zien als een lerares die zo streng is omdat zij het beste uit jou wil halen, datgene wat er alleen uitkomt door veel studeren en veel oefenen.
En het eerste hoofdstuk van dit boek geeft die moed wél: dat gaat over inspiratie en het schrijfproces. Over de vruchtbare schatkist die de autobiografie is. Burroway geeft lange citaten uit boeken van Anne Lamott (Shitty First Drafts) en Annie Dillard, geeft onderwerpen voor discussie, en een bladzij vol prachtige schrijfopdrachten.
Maar daarna begint het echte werk. Uiteindelijk moet je van alles de techniek gewoon aanleren: de viool moet gestemd, de verf moet gemengd, het garen moet in de naald. Het is zonde om je goddelijke inspiratie met een gebrekkige techniek voor het voetlicht te brengen. Je bent het aan je talent verplicht om werk af te leveren dat zo goed is als jij het maken kunt.
Verhaalstructuur, Showing en Telling, Karakterisering, Locatie, Vertel-perspectief, Vergelijkingen, Thema en Revisie: in ieder hoofdstuk vind je complete korte verhalen die het onderwerp illustreren, bij ieder onderwerp staan discussievragen en schrijfopdrachten. Achterin staat een fantastische bibliografie van boeken over schrijven en schrijvers. Een onmisbaar schrijfboek.