vaderen

roth 2015-06-20 10.13In Oman maakte ik voor het eerst kennis met het fenomeen leesclub. Iemand had dat georganiseerd met behulp van een bibliotheek in Nederland, we kregen de boeken via het Hoofdkantoor zodat ze niet aan censuur onderhevig waren (wat met opgestuurde tijdschriften nogal eens het geval was, die werden dan met viltstiften en scharen verminkt).
En zo las ik Patrimonium, begin jaren negentig ergens. Sindsdien heb ik het niet herlezen, maar het staat me bij als een fantastisch boek. Ik moet het zeker eens herlezen, vooral ook omdat ik inmiddels zelf vaderloos ben, en er wellicht weer andere dingen in zal ontdekken. Verder heb ik van Roth niets gelezen, misschien weet iemand of ik me nog eens aan Portnoy's Complaint moet wagen?

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie met de tags . Bookmark de permalink.

11 Reacties op vaderen

  1. Joke schreef:

    Portnoy's complaint vond ik zelf niet geweldig....wat ik wel erg mooi vond was Alleman (over een oudere man die niet kan accepteren dat hij een oudere man is geworden) en Het complot tegen Amerika. Ik ben geen Roth-addict, maar onderken hem wel als een groot (amerikaans) schrijver, ik wil dan ook elk jaar wel 'een Roth' gelezen hebben. Ze zijn echter niet allemaal even toegankelijk, dus het is een kwestie van het juiste moment vinden....

  2. Adriaan Hendriks schreef:

    Even wat tegengas: ik vond Portnoy geweldig (heel lang geleden) en 2 andere boeken van Roth heel erg teleurstellend.

  3. Ik vond zowel Portnoy's Complaint als American Pastoral en The Human Stain zeer goed. The Ghost Writer daarentegen deed me weinig.

  4. lethe schreef:

    Ik heb alleen Portnoy's Complaint gelezen, lang geleden als tiener, en vond het geweldig. Heb er toen nog hele stukken uit overgeschreven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *