Brideshead Revisited revisited

Och, wat was het een belevenis, dat Brideshead Revisited op tv, met die beeldschone Jeremy Irons! Ik kreeg het boek van exgenoot in 1982, we woonden nog op onze zolderkamer in het studentenhuis, de tv was van wit plastic met een sprietenantenne. (Vorig jaar ben ik weer eens door dat straatje in Delft gelopen, en het huis was nog steeds een studentenhuis.)
Mooie series, mooie boeken (ik denk bijvoorbeeld ook aan I Claudius), mooie herinneringen.
Vreugde is het toch niet, dit vonkje van Brideshead. Weemoed eerder? Conflicting emotions, ik voel ze woelen door mijn lijf en dat is niet gezond. Zal ik het nog ooit herlezen? Wie weet. Ik sla het open en geloof van wel. Waarom voelt het dan als het bommetje van Tik Tak Boem in mijn hand? Met geen enkel boek heb ik dat zo ervaren tot nu toe. Voorlopig ga ik Brideshead niet revisiten.