rust

Rust is een Wapen, aldus Lisa Sonora op dag 12 van het 30dayjournalproject.
Ze pleit voor een wereld waarin uitgerust zijn als normaal wordt beschouwd, en niet "druk druk druk." Ik herinner me een Amerikaanse dame die belangstellend aan mij vroeg: "And what do you do to keep busy?" Busy zijn was belangrijk, waarmee al veel minder.
Maar toch een kleine kanttekening.
Soms kan het heel goed zijn om juist wél te gaan schrijven als je moe bent. Ik kan niet goed beoordelen of dat voor andere creatieve takken van sport geldt, ik kan me voorstellen dat beeldhouwen niet lukt als je fysiek te moe bent. Maar schrijven kun je languit op je bed doen. En het voordeel van moe zijn, is dat je Censor al lang slaapt, je bent dermate duf dat je eigen verstand ook al is ingedut, en vanuit die kritiekloze dufheid worden soms doorbraakjes geboren, of hele nieuwe woorden. Denk in ieder geval nooit: ik ben nu te moe om te schrijven, ik kan beter wachten tot ik fit ben. Helder ben. Geen hoofdpijn heb. Meer tijd heb. Niks anders moet. Snap je, het moet niet aan het repertoire van Neanderthalersmoesjes worden toegevoegd.
Maar verder ben ik een groot voorstander van de middagdut. Het geeft je soms de kans om op diezelfde dag wél met het goede been uit bed te stappen.