Lieve groenteman,
Ik begrijp uit uw artikel dat u last heeft van writer's block, door het gruwelijk nieuws dat ons aan alle kanten omringt.
Ik voel met u mee, heus waar. Hoe betrekkelijk lijken onze besognes, hoe onnozel de dingen waarover we ons druk maken. Ook ik heb mij verbijsterd op mijn blog, hier en hier.
Het wordt steeds moeilijker om de moed te bewaren, om te blijven geloven in de waarde van woorden en kunst. En tóch, lieve groenteman, moeten we ons uit alle macht verzetten tegen ons writer's block. Blijven geloven in de noodzaak van schrijven, van het zo zuiver mogelijk onder woorden brengen van onze twijfels. Omdat het anders de zekerweters met hun eenregelige slogans zijn die zullen winnen.
blijf schrijven!
Heldinne
Dank voor je uitgebreide en bemoedigende reactie. Ik begon aan dit stukje in een poging om mezelf na een korte absentie weer ‘los’ te schrijven. Om een beetje ordening aan te brengen. Want zo werkt het blijkbaar. Het is net atletiek, je moet regelmatig de spieren opwarmen en de zaak soepel houden. In training blijven. Ik ga weer aan de slag. Iemand moet het doen tenslotte..;-).