Hella’s Challenge

Het zal vast iemand op Facebook of twitter geweest zijn die mij heeft geïnspireerd om aan het begin van het jaar op Goodreads vast te leggen hoeveel boeken ik dit jaar zou lezen. 50 moest te doen zijn, dacht ik, gemiddeld 1 per week. Met 14 gelezen titels lig ik aardig op schema. Niet dat ik ze allemaal helemaal heb uitgelezen, maar dat hoeft ook niet. Er is nergens een reglement of een boekenpolitie. Vervelende boeken uitlezen vind ik zonde van mijn tijd, ik hoef geen innerlijke schoolmeester meer te gehoorzamen hoor.
Maar wat ik er zo leuk aan vind, is dat er een overzichtje ontstaat van wat ik gelezen heb. Voor echt boekbloggen ben ik te lui. Of liever: het beneemt me vaak de moed, als ik weet dat ik tegelijk de criticus moet aanzetten als ik lees. Lezen doe ik 's avonds, in bed, op de slaapkamer die verboden is voor de criticus. Wel benut ik de mogelijkheid van de tablet om regels en alinea's te highlighten. Op die manier kan ik van de wonderboeken nagenieten, en kan ik achteraf bij daglicht nog eens wat interessante noten napluizen. Twee wonderboeken heb ik al gescoord: Butcher's Crossing, en Zen in the Art of Writing van Ray Bradbury. Dat laatste is nu helemaal groen van de highlights. Wat die man allemaal over schrijven geschreven heeft! Dat het niet vertaald is! Ik ga alles doen wat hij zegt! En ik kan er wel een schrijfcursus mee maken!
Als een boek zo'n effect op je heeft is het heerlijk om bij Goodreads al die sterren aan te vinken, en de uitroeptekens in het eenregelig verslag te zetten. En aan het eind van het jaar kan ik zien wat me heeft helpen groeien dit jaar. Ik wou dat ik dat mijn hele leven gedaan had!