Kort gezegd: nee.
Al mijn boeken staan zo voor het grijpen. Boeken die dat niet verdienen, doe ik weg. Hop naar De Slegte of de kringloop ermee. Als ik geen boeken had weggedaan, had ik er een extra flat bij moeten kopen. Alleen de erfenis van paps al: 3000 boeken! (toen er sprake van was dat mijn ouders naar een serviceflat gingen verhuizen, heb ik al hun boekenkasten gefotografeerd)
Ik heb vrienden, familie en buren er naar hartelust laten uitzoeken wat ze wilden hebben, en de rest is deels door een antiquariaat opgehaald, en deels door de kringloop. Ik heb me ingehouden en er alleen die boeken uitgezocht die waar ik zelf een herinnering aan had – aan het fysieke voorwerp – of die ik echt graag wilde lezen en bezitten. Veel dichtbundels en brieven. Kindeke heeft er het hare uitgezocht aan filosofie en psychologie, en dat was het.
Nu doe ik ook ieder boek weg dat ik gelezen heb, en dat niet als bouwsteentje van mijn identiteit bij me moet blijven. Zo is mijn boekenkast een autobiografie, met alles in de openheid. Geen onuitgepakte dozen, nergens. Wel veel ongelezens nog.
dit in antwoord op 50books vraag 48
Mooi. Zo heb ik het met de boeken van mijn ouders ook gedaan. Maar ja, ik ben een verzamelaar en wegdoen hoort daar niet bij :-((
Ook wij zochten uit de erfenissen wat van ons gading was en daar waren, voor ons gevoel, bijzondere boeken bij. Ik wil niet weten wat ons kroost straks afschaft als zijnde, niet interessant. Doet nu al pijn.
Oh my, wat een prachtig gevulde kasten! Geen idee wat er met mijn boeken gaat gebeuren, te zijner tijd. Ik wil er niet aan denken.