114 red de kapkat!

Hij ontsnapte gister toen ik de verpakking van mijn nieuwe ikea-kastje weggooide. In de mist liep daar opeens een griezelig beest door de nacht. Telkens liep hij ergens tegenop, en dan hoorde je schuddend plastic. Alsof iemand het grondzeil uitklapt om het op te vouwen. Hij kwam dan ook al snel weer binnen. Maar oh, wat begint hij ervan te balen. Al weken zit hij in huis. Een abces aan zijn staart (resultaat van de zoveelste vechtpartij met die Rooie) moest opengesneden en heelde vervolgens niet. Toen kreeg hij een kap om en honingspray. En wonder boven wonder: de wond trekt langzaam dicht. Maar zodra hij even de kap afheeft, begint hij eraan te knauwen en te likken. Mag niet!
Hij bivakkeert nu op zolder want mag niet op de bank met zijn honingkleefbloedstaart. Hij begint steeds spannender toeren uit te halen daar. Van stoel naar boekenkast naar wasmachine naar bankje naar knutseltafel, en het geringste mouwtje dat buiten de kleerkastdeur steekt, wordt aan flarden geklauwd. Gelukkig, Pjotr is bijna beter!