Op de schrijfsite van Trouw is sinds een paar maanden een zelfverklaard Gelovige actief, die inmiddels een groot aantal talentvolle schrijvers en dichters heeft weggejaagd, door Christelijk Bokitogedrag. Dat houdt in: wie hem kwetst, kwetst de Heer en verdient dus de Hel. Wie niet gelooft wat hij gelooft, behoort tot het rijk der lagere geesten.
Ik heb mij ook laten wegjagen, voornamelijk om gezondheidsredenen: de hartkloppingen van razernij waarmee ik ook dit stuk weer typ.
Laat ik dit voorop stellen. De schrijfsite van Trouw is ooit opgezet met het idee om schrijflustigen een podium te bieden waarop men door wederzijds constructief commentaar tot beter schrijverschap kon komen. Een loffelijk streven, dat een aantal jaren goed heeft gewerkt en een aantal auteurs zelfs tot publicatie heeft gebracht, en tot het winnen van schrijfwedstrijden.
Ook na mijn ontslag als columnist bleef de site functioneren. Ik voelde me ook nog steeds erg met site én doelstelling verbonden, en heb daarom aangeboden om onbezoldigd via twitter schrijftips voor de site te schrijven. Ook de schrijfveer, die ik vroeger dagelijks op de site van Trouw plaatste, vindt via mijn eigen site nog steeds navolgers en enthousiaste deelnemers.
Dit alles is de Gelovige een doorn in het oog – ik neem aan dat God weet waarom.
Hij besluit de site te overstelpen met oud werk: alles wat hij al elders op internet heeft gepubliceerd wordt onverkort en ongereviseerd op de Trouwsite geplaatst. Zelfs gedichten uit de vroege jeugd van deze misschien ooit wél creatieve Gelovige verschijnen inclusief 30 jaar oude spelvauten op de site.
Hij doet niet mee aan wat de doelstelling van Schrijf is, hij vat kritiek op zijn schrijfstijl ogenblikkelijk op als een aanval van Lagere Geesten op zijn Geloof.
Tegenwoordig van alle creativiteit gespeend doet hij eerst een aanval op de Schrijfveertraditie, waarbij hij het woord waarop schrijfveer een woordspeling is (drijfveer) met aplomb als zijn superieure vondst aankondigt.
Een succesvolle poging om weer wat luchtig plezier op Schrijf terug te brengen – Café de Kleine Hemel – kan de Gelovige ook niet over zijn kant laten gaan. Hij sticht Café de Zevende Hemel, waar mensen met hem over geloofszaken van gedachten kunnen wisselen (alsof de ReFisite daartoe niet speciaal in het leven is geroepen). Niet over zíjn geloofsproblemen, natuurlijk, want die heeft iemand die een jaartje theologie studeerde en een paar esoterische werkjes heeft vertaald niet.
Het eerste thema dat hij aandraagt ter serieuze bediscussiëring is, godbetert, medelijden. Dat we daar wel wat meer van kunnen gebruiken op deze aardkloot.
En deze zelfde aartskloot schrijft onder een diepbedroefd en terecht furieus gedicht van een laatste Mohikaan op de site, op het graf waarin deze site verdwijnt, zonder enige gewetenswroeging of andere christelijke aanvechting: "Met innige deelneming."
Kennelijk is het doel van deze man bereikt. Naar de kloten helpen wat ooit een vruchtbare, creatieve, artistieke site was, met het plaatsen van uitgekauwde teksten omdat er in 's mans hoofd de laatste vijf jaar niets meer is gebeurd. Behalve dan aanvallen van hevige jaloezie op hen die wél kunnen schrijven.
Ik heb me als zovelen laten wegjagen, en ik besef maar al te goed dat ik zo medeplichtig ben. Ik laat gebeuren wat we overal zien gebeuren: het fundamentalisme wint, het narcisme wint, Bokito wint. Ik heb geprobeerd met 'algemene' artikelen tegenwicht te bieden. Ik heb in neutrale termen tendensen gesignaleerd. Want ik wil kunnen slapen, en ik wil gezond blijven. Maar het geweten wroegt, en God blijft stil.
feuilleton personages en plaatsnamen
•lijst van personages
•lijst van plaatsnamen
•lijst van remedies (flu’s)
•lijst van kaarten en plattegronden
•deel 1 staat hier
totaal aantal pageviews
Anna’s Leesreis- belichtingstijd
- Bettina schrijft
- boekhappen
- entering the stillness
- Erik Schrijft
- Ferrara
- in scherpe bewoordingen
- quis leget haec?
Goed dat je je hart lucht! Ik begrijp nu beter waarom je je hebt laten wegjagen. Ben zelf trouwens ook bijna zo ver, het gedicht van vandaag maakt deel uit van mijn afscheid. Ik had gewoon geen zin meer om te zwijgen na het gedonder van gisteren. Ik realiseerde me opeens weer dat door zijn en E's toedoen we niet alleen jouw bijdragen niet meer kunnen lezen, maar bij voorbeeld ook de sprankelende stukken van Pasquali. Het meest verontwaardigd ben ik toch over de houding van de redactie. In mijn beleving is het niet zozeer God als wel de redactie die schittert door afwezigheid.
De reactie onder mijn gedicht getuigde inderdaad van ongekend cynisme. Ik had niet gedacht dat hij me nog zou kunnen verrassen, maar ver...d, ik had hem toch weer onderschat.
De site is naar de verdommenis.
Bedankt voor je reactie!
Ik begrijp je goed, Heldinne. Zelf heb ik ook een aantal keren gedacht er mee te stoppen, op de Trouw site tenminste. Ik heb ook geprobeerd H. te negeren. Maar overal steekt hij zijn tentakels in.
Wellicht een beetje laf van mijn kant, maar ik reageer bijna nergens meer op en probeer me te concentreren op mijn schrijven. Want ik merk wel dat hoe meer ik mee gaan in discussies, ik word afgeleid van het schrijven zelf. En dat is doodjammer. Ik blijf je volgen, ook de schrijfveren.
Dank je wel voor het schrijven van dit stuk!
Je wordt nog steeds gemist op de site...
Zelf zit ik met een dubbel gevoel: van de éne kant ben ik er helemaal klaar mee en van de andere kant wil ik mij niet weg laten pesten. Lastig.
Ik begrijp jouw keuze tot stoppen helemaal, heb alles met stijgende verbazing gevolgd.
Regelmatig heb ik de redactie gemaild en op 'waarschuw de redactie' geklikt, maar volgens mij komt dat allemaal in één of andere spambox terecht, want reactie heb ik nooit gekregen.
Natuurlijk ben ik hier en daar zelf ook in de discussie gesprongen, maar het is zó lastig communiceren met mensen, die een metersdikke godsdienstige plaat voor hun hoofd hebben, dat ik zoveel mogelijk probeer te vermijden...
Ook ik blijf je lezen, al schieten de schrijfveren er (ja, ook door frustratie) er een beetje bij in, momenteel...
Groetjes,
Arta
het boek : de kinderen van Byatt lees ik ook.
verder probeer ik niet te lezen op Schrijf!, alleen ons café, dus. Het maakt me ziek het gedoe. zeker nu mijn (reflexxus) woorden expres uit zijn context zijn gehaald door E. en 2 x nu een gedicht van mij voor gek is gezet (1 x door E en 1x door HK)Dat deed pijn. Ook dat het heel wat andere bloggers geen f*ck kon schelen wat er met mij en mijn werk (en goede intenties) gebeurde.
In wezen is het gewoon geen schrijverssite meer.
ik ben t met Papagoose eens dat "gedoe"de creativiteit doodt. Je ziet het aan die lui zelf ook: geen spatje humor/ relativering alleen droog drammen...en het belachelijkst is wel dat die oude mannen snachts zich :"de Populairen" zitten binnen te pieken!!
een hartelijke groet aan allen!
reflexxus/ josiene
Met de opkomst van de schrijfveren in augustus leek het beter te worden, leek het weer te gaan om het schrijven zelf. De laatste weken/dagen is het weer helemaal mis.
Een blog of gedicht wordt door anderen weer misbruikt om te schrijver te kak te zetten en vervolgens blijven ageren en reageren. Waardeloos. En waar de redactie is gebleven.....? Precies. Joost mag het weten, maar die weet het ook. Wij niet.
Dag Heldinne,
Wij spraken elkaar al eens via de mail over ontwikkelingen op de site. Gisteren zag ik tot mijn verbazing, dat mijn knokken op de site tegen sfeerbederf door het duo zich simpel tegen mijzelf keerde. Ik viel een medestrijder bij. En blijk, in de ogen van bloggers, genoegen te beleven aan het ageren tegen beide heertjes. En als zodanig dus ook mee te werken aan 'bedomptheid'. Voor de lol? Het idee alleen al.
Nu ja, het kan verkeren.
Mijn standpunten en stijl ken je al een tijdje. Ik verander geen karakters. Maar: negeren, dat vond ik toch niet goed. Ik ging er dus lang en vol in. Tot het moment dat er weer enigszins normaal geblogd werd.
Tenslotte, ik laat mij niet wegjagen. En houd de zaak nog even aan. En dan doel ik op de strekking van jouw verhaal van vandaag. Wel zal ik af en toe wat pauzeren. Bizar blijft het dat mijn verzet nauwelijks overkomt. Overigens wel bij beiden door jou genoemden.
Zoals bekend, zou je milde advisering van voor je vertrek wel weer een plaats mogen krijgen op Schrijf!
Hartelijke groet,
Zwoegkurk
Hella dank voor je blog. Het is triest, wordt triester en triester. Ongelooflijk wat er allemaal gebeurd op zo'n onschuldige site als Schrijf! eens was.
Heel schokkend: HK krijgt een heel lieve reactie van ene Anita op zijn blog: http://www.trouwcommunities.nl/schrijf/zelf-schrijven/poezie/2393/27300.html .Hij denkt dat het een sarcastische reactie van mij is en reageert op een heel nare manier. Die Anita is nu helemaal in de war. Kreeg met een heel andere Hendrik te maken.
Hella we willen in een echt café met elkaar een borrel drinken. Even lekker uithuilen. Lachen en wie weet opnieuw beginnen. Komt allen. Zwoegkurk kom je ook? even een email naar mij of Arta!
Het wrangst is toch wel dat de site om zeep geholpen is door twee mensen die niet schrijven! HK plaatst uitsluitend oud werk en E. kopieert alleen.
Die borrel lijkt me een geweldig plan!
Tja en daar zitten we nu met z'n allen uit het lood geslagen. Om verdrietig van te worden.
Je creativiteit gaat er van naar de haaien. Ook al probeer je je afzijdig te houden er is af en toe zo vals getriggerd dat je wel moet reageren.
Ik hoop dat we elkaar snel een keer treffen.
Fijne reactie Heldinne en blijf gezond.
Ans
Jemig, wat een narigheid. Ik krijg bijna aandrang toch weer eens te gaan kijken. Dat uit wel uit elkaar kunnen barsten van woede en machteloosheid is heel herknbr. Van afstand is het ook wel weer een beetje om te lachen. Of niet?
O, wat leuk!
Kom je eens inlezen, Friso, lachen màg! graag!
Ook dèze woorden worden overigens al gespot.
s.o.s.//s.o.s.//s.o.s//s.o.s....
Héél soms moet ik ook lachen. Als iemand schrijft "ik heb het land aan territoriumgedrag" bijvoorbeeld.
Ik verdacht Lili er van dat ze in de gedaante van Anita nog wat rond kwam stoken. Kan ze namelijk heel goed. Maar heb inmiddels een beter idee gekregen.
Friso je kan er een bestseller overschrijven! Het is net een gekkenhuis. Het is in en in triest en tegelijkertijd heel lachwekkend.
En het roept slechte dingen in je op.
Opgegeven hoop heeft zich onuitgenodigd naast mij neergezet, zwijgend naast elkaar gezeten valt er niets meer te verwijten; ik was alleen de acceptatie even kwijt. Maar de Liefde maakt mij tot een levende winnaar en opent vele deuren.
Sterkte en liefs voor jullie.
Lees alles met het label Trouw om de teloorgang te volgen ...