336 – aankomst op Morck

We wilden afdalen om in de richting van die hutjes te lopen, maar een uil dwong ons met kalme vleugelslag de andere kant uit. We moesten omlopen via het strand, zoveel was duidelijk. Van het eiland zagen we niets zo, de duinerij omringde het helemaal. Toen we het strand van Blynxtera in het oog kregen, zagen we dat er hier geen loopplank was naar het vasteland. De wachters – nu een vage rode vlek in de verte – wachtten blijkbaar nog steeds tot Folker ons aan hen zou uitleveren. Ik rilde toen ik aan hem dacht. Op het oog zo vriendelijk en behulpzaam maar in zijn handelen puur op eigen veiligheid en gewin gericht. Zo'n grijs spiegelbeeld was blijkbaar minstens zo gevaarlijk als helemaal geen.

De uil die met ons meegevlogen was, daalde neer op de duinenrij en oehoede luid. Ik voelde Kuuksi's pootje in mijn nek, blijkbaar gluurde ze voorzichtig naar het enorme beest dat zo'n zwaar geluid voortbracht. Puciva aaide haar en zei: "Blijf maar mooi zitten Kuuks!"
Even later verscheen er een man met een vreemde muts. Kalm daalde hij naar ons af. De uil kwam naast ons staan, hij kwam bij mij tot borsthoogte.
De man bekeek ons, registreerde onze bebloede schouders, keek naar de uil, en die knikte. Ja, ze zijn hier door ons gebracht.

"Jullie hebben geluk," zei de man. Hij bekeek ons van top tot teen.
"Geluk?" vroeg ik bedeesd.
"Dat de goede uilen jullie verkozen. Hoe heb je ze geroepen?"
Ik wilde al vertellen van de straalzaadjes maar Puciva was me voor. "Ik denk dat ze op de grootvorsen afkwamen."
De man knikte bedachtzaam. Zijn blik gleed naar de rode vlek in de verte. "Problemen op Voocklama?"
"Ik word gezocht," zei ik, weer met dat bedeesde stemmetje.
"We zullen vanavond de uilentest doen," zei de man. "Gedonder met wachters moet ik niet hebben hier. Kom."

We liepen achter hem aan de duinen over. Af en toe keek hij om, het was of zijn hoofd kon draaien als een uilenkop, zijn ogen priemend geel.
Het eiland leek een grote duinpan. Hier vooraan stonden wat hutjes op het overwoekerde zand, verderop zagen we een waterplas met een strook bos aan de oostkant.

Dit bericht is geplaatst in feuilleton met de tags . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *