VERHASPELCOLUMN 2022

uit de losse vinger

alle verhaspelingen zoals ieder jaar opgetekend uit de mond van sprekers op radio en televisie (met dank voor de ingezonden bijdragen!)

Wat strijkt de tijd voorbij! Het was de wens van mijn verwachting dat ik na twee jaren niet weer de noodklok hoefde te slaan, maar helaas staan ook nu alle alarmbellen weer op rood. Ik ben me alert dat dit irritaties kan opwakkeren, dat het werkt als een lap op een rode stier, en geloof me, ik zie er als een baksteen tegenop, maar het maakt mij zoveel zorgen!

Zo is er nog altijd de pandemie om rekenschap mee te houden. Ik tril soms als een wespennest als ik met mijn mondkapje op een winkel betreed. Ik loop er dan ook niet de vloer plat! Het overgrote merendeel van de mensen is er met de kippen bij om een oordeel te vijlen, terwijl het als een huis boven water staat dat mondkapjes heel wat nood zouden kunnen ledigen. Er wordt mij voor de voeten geschoven dat ik laag verstandelijk beperkt ben, voor de neus geen knip waard, en moraal failliet. Bijna niemand gaat nog op de barrière, en zij die de noodklok slaan worden met rotte vis uitgemaakt.

Verder lijkt de wereld opeens vol van leiders die excellereren in oorlog. Vol gas op de plank vlogen straaljagers van Russische makelaardij naar de grenzen van Europa. Ons land stond op zijn achterste: was dit de wortel aan de bijl van de democratie? Liep de democratie op zijn achterste benen?
Mooi was wel hoe voor Oekraïense vluchtelingen met stel en sprong ruimte werd gemaakt. Met kook en stromend water, met hang- en vliegwerk, werd het onderste uit de kast gehaald om als de wiedeweer koppen met spijkers te slaan. Deze oorlogsvluchtelingen ontwaakten wél iets in ons. Zo'n ellende, daar was menig huishouden opgewassen. Op gastvrijheid werd niet geknibbeld, ieder zette de schouders erachter en de vluchtelingen vlogen ons om de armen.

Toch kwam mijn rechtvaardigheidsgevoel in opspraak. Ik stelde me de vraag af waarom we voor vluchtelingen uit andere landen op onechtelijke gronden de vinger op de knip houden. Ik wil echt niet op alles een slak leggen, maar na de veronthutsende beelden uit Ter Apel dacht ik wel: waarom komen zij niet aan het bod? Waarom krijgen we voor die mensen geen opvang bolgewerkt?
Ze hoeven echt niet meteen een zuurstofroze bedje van alcapahaar, en ik begrijp ook de Nederlanders die van een minima moeten leven, maar we kunnen niet om de feiten heenlopen en maar door blijven gaan met aanpappen en nathouden.

Intussen hebben rap van de tong gesneden politici hier garen bij gespint. We hoeven er niet mysterisch over te doen: het is zo waar als een koe dat de politiek niet overbloeit van liefde. De een loopt onvergelijkt weg, de ander steekt van leer tegen zijn tegenknie, weer een ander roert op de trom en spitst zijn toespraak af op extreem-rechts. Als stemmentrekkerij je enige criteria is, hoef je niet wiskundig ingelegd te zijn of überhaupt iets in je marge te hebben om met de scepter te zwaaien.

Was er dan helemaal geen vreugde in 2022? Zit er niets anders op dan de rit uitzingen en je erin berusten dat het gedaan is met je autonomiteit, dat je in een pan met water op het vuur staat, gelijk de legendarische kikvorst? Dat niemand je nog een handuitreiking of een duwtje in de goede rug zal geven? Natuurlijk wel. Het is zaak om schoonheid en kunst je belangrijkste drijvende veren te laten zijn.
Om niet de hand aan jezelf te leggen maar te zorgen voor de vermeerdering van het goede in de wereld, of je nu een beeldhouder of een verwend fotograaf bent, of je nu goed bent in composeren of in het organiseren van once in a timelife events.
Laat skepticisme niet op het puntje van je lippen liggen, maar verhaal van je fascinaties zonder een slag onder je arm of de hand op de rem. Dan slaat de vlam weer in de pijp. Bewijs jezelf en de wereld de laatste dienst vóór je ter aarde gesteld wordt!

Dit bericht is geplaatst in schrijven, tijdgeest met de tags . Bookmark de permalink.

19 Reacties op VERHASPELCOLUMN 2022

  1. Elly van Doorn schreef:

    ik zit te gillen van het lachen en heb pas een allinea gelezen. weinig tijd vandaag . later meer hi hi hi

  2. Fenna schreef:

    Hahahahahaha, echt zo goed die verhaspelcollumn van jouw elk jaar. Dank! En geheel eens met schoonheid en kunst als onze drijvende veren te laten zijn.

  3. Erik Scheffers schreef:

    Hoi Hella, zoals elk jaar weer is jouw verhaspelcolumn één van de hoogtepunten van het jaar! Hoe krijg je het bij elkaar verzameld? Als de eieren gaar zijn en ik de kalfjes op het droge heb, dan kan ik achterover leunen in mijn driezitsbank om jouw column te lezen. Groetjes, Erik

  4. AEGrissen schreef:

    Mooi weer, Hella!! Complimenten voor hoe je dit toch elke keer weer bij elkaar weet te krijgen.

    Groetjes,

  5. Ferrara schreef:

    Zoals altijd weer met plezier gelezen. Knap samengevoegd! In de nieuwe agenda al een bladzijde voor je gereserveerd. Zo leuk!

    • Hella schreef:

      dankjewel Ferrara! en ook voor je bijdragen natuurlijk 🙂
      (bij mij staan er alweer 3 op het lijstje voor volgend jaar, hoorde net op de radio "accessoiresen")

  6. Adriaan Hendriks schreef:

    Hij is weer fijn! 🙂

  7. lethe schreef:

    Tsk tsk, Hella! Denk toch aan het kofschip (of zo u wilt, fokschaap)! 'Gespind' is met een d! 😛

  8. lethe schreef:

    Komt "een veeg teken aan de wand" in aanmerking? Net gehoord op de Vlaamse radio uit de mond van een reporter.

  9. lethe schreef:

    En net op het Vlaamse nieuws (Radio 1) "toen overleden er 30.000 doden." (in 2017/2018 aan de griep in Engeland)

Laat een antwoord achter aan Fenna Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *