"Kom," zei Qanma. "We gaan nog even aan land. Ik zal je wijzen waar de opgangen zijn." En op mijn vragende blik: "Waar je vanaf het strand omhoog kunt."
Ik volgde haar over de verende loopplank. Ze wees me op een paar steenstapels die op het strand waren gelegd, steenmannetjes noemde Qanma ze. In een rechte lijn daarachter was in de rotsmuur een trap uitgehakt. Het was haast niet te zien, de rotswand was zelf zo grillig en vol lijnen dat de treden er helemaal in wegvielen.
Morgen zou ik weer vertrekken, mijn Queexta vervolgen, maar zou ik veilig zijn? Zouden de wachters me hier durven volgen? Of júist hier, nu ik de Heerlijkheid der Heerlijkheden zou gaan bezoedelen met mijn tegendraadse ideeën? En zou Koyova een bedreiging vormen, nu ik zijn ware aard had ontmaskerd? De verzetters stonden aan de goede kant maar het waren geen geweldloze lieverdjes. Zou er nog ooit een tijd komen dat ik niet op mijn hoede hoefde te zijn?
Na het heerlijke avondmaal waste ik mezelf nog eens helemaal. Mijn kleren waren intussen droog, de smerige geur van de dood was verdwenen. Ik kon weer met een schone plaquette op pad. En met een enorme hoeveelheid extra kennis, waar ik onderweg op kon kauwen. Hoe simpel het was om met een paar letters een hele taal te manipuleren. Hoe belangrijk een naam was. Hoe Queexta was hernoemd tot Inhemren, een naam die uitdrukte wat voor land dit was. In Hemren. In Hem.
Het zou ook weer twee volle dagen lopen zijn naar Voocklama. Ik vroeg aan Qanma wat me daar te wachten zou staan, maar ze wilde het niet vertellen. "Je moet je eigen indrukken vormen en vertrouwen op je eigen waarneming, zonder vooringenomenheid. Wat zegt je schild?"
Ze moest lachen toen ik haar het paneeltje liet zien. "Hoe kom je erop?"
Ik had geen idee. Ik wist niet eens wat ik had afgebeeld. Een vreemd beest met een vreemd ding in zijn poten tegen een achtergrond van vreemde tekentjes. Ik had echt geen idee.
Fascinerende afleveringen.
Ik hoop niet dat ik je beledig, maar ik krijg bij het schildje associaties met Love is all.
Daar zeg je wat! Ik weet niet meer waar ik het plaatje vandaan heb.