270 – naar de markt in Spirabyad

Bij nader inzien deed ik toch maar mijn hele buidel om, wie weet wat er kon gebeuren. Ik kreeg een cape van Clarma in een diep donkerblauwe kleur. Ze trok de capuchon tot bijna over mijn ogen en daar gingen we. Eerst die lange trap af, toen via een zijstraatje naar het marktplein waar het sterk naar schapenvlees rook, waar ook huiden werden verkocht, en leren spullen, mooie laarzen en tassen en riemen. Het was er druk, ik wilde zo graag iedereen in het gezicht kijken maar dat was onmogelijk en ook niet verstandig.

Clarma zei dat ze overmorgen weer terug moest naar de vallei, maar dat ik zo lang mocht blijven als ik wilde. Ik wist niet wat ik wilde. Op een vreemde manier voelde ik me thuis in deze schemerige stad, vooral omdat ik me qua uiterlijk een voelde met de mensen. Ik voelde heel sterk dat een deel van mij hier vandaan kwam, al was ik een woestijnkind in hart en nieren.

"Kun je rondkomen van je werk daar?" vroeg ik.
"Het is genoeg," zei Clarma. "En ik heb geen keus."
Vragend keek ik haar aan.
"Ik ben een Tweede Meisje," zei ze glimlachend. Kennelijk was dat in MancuKondalu niet zo'n noodlot als in de andere heerlijkheden. "De Tweede Meisjes uit Spirabyad zorgen voor de Goede Vader. We onderhouden het beeld, we zorgen voor de pelgrims …"
"En tegelijk ben je Verzetter?"
"Om de andere Tweede Meisjes te helpen, ja. Geworven door een appelverkoper."
"Hier op de markt?"
Ze knikte.

Ik keek achterom naar de appelkraam waar we net voorbij waren gelopen. Ik vertelde Clarma over de appelgaard, over de Graysaflu. En ik herinnerde me de reactie van Wasijma destijds, dat het misschien maar goed was dat we van Roosma af waren. Als ze werkelijk van plan was mij uit te leveren – aan wie dan ook, in opdracht van wie dan ook – dan was zo'n extra reisgenote inderdaad alleen maar lastig.

Dit bericht is geplaatst in feuilleton met de tags . Bookmark de permalink.

2 Reacties op 270 – naar de markt in Spirabyad

  1. Ferrara schreef:

    Oh, ik voel de spanning weer oplopen. Wat gaat Yima doen terug naar die appelkraam? Spannend, spannend.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *