237 – de tweede brug

De ruiters verdwenen in de mist. Twee oudere mannen beklommen de ezels, bleven nog een tijd staan kijken, tot ze door de wachters langs de weg werden gesommeerd om zich naar het oosten te keren. Vaders, vermoedde ik. Zo gedwee als ze de bevelen opvolgden … Wat was Rodva een grote held geweest toen hij geprobeerd had mij te redden.

De groep zette zich weer in beweging, de nieuwe meisjes ergens in hun midden. Aan weerszijden van de weg verschenen de bogen van de zuilengalerij, bemand door wachters. Het begon wat te waaien, de mist trok op, rechts van de weg lag HarstaMarkaz, een vesting van donker gesteente, zo donker als de bergen die aan de andere kant van de weg steeds hoger leken te worden. Wie naar de stad wilde, werd gecontroleerd. Een geplaveide weg leidde naar de stadspoort, in de zuilengalerij was een grotere opening om wagens met voorraad door te laten. Herbergen of kramen waren hier niet. Gelukkig hadden we in het verzetterskamp onze waterzakken nog bijgevuld.

Het was doodstil nu, onvoorstelbaar, met zo'n grote groep jonge vrouwen. Niemand durfde te spreken, iedereen was doordrongen van de ernst en het gevaar van deze oversteek. We zagen de brug opdoemen, hij was zo hoog dat de weg wel verticaal leek te lopen. Heel langzaam ging het voorwaarts. In elke boog stond een wachter, op elke boog aan de rechterkant zat een grootuil. De grimmige stilte werd heel af en toe doorbroken door een luid oehoe-gekrijs. Ik voelde Kuuksi naar voren kruipen, waakzaam keek ze over mijn schouder.
Roosma pakte mijn hand, als om zichzelf te weerhouden van een domme stap.

Opeens was er commotie. Achter ons liep een man met een ezel, hij riep: "Laat me erdoor! Laat me erdoor!" We gingen opzij, de groep meisjes spleet uiteen, ik zag hoe hij de ezel sloeg met een stok, het beest raakte in paniek en trapte om zich heen, een van de wachters stapte uit zijn boog, de ezelman schreeuwde: "Kirama! Nu!"

Dit bericht is geplaatst in feuilleton met de tags . Bookmark de permalink.

2 Reacties op 237 – de tweede brug

  1. Elly van Doorn schreef:

    Pfff zo spannend

  2. Ferrara schreef:

    Beklemmend. Je bent nergens veilig. Ook hier een dappere vader?

Laat een antwoord achter aan Ferrara Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *