199 – een geborduurd nummer

Ze legde mijn broek en hemd en mismaakte hoofddoek op het bed. De blauwe tuniek hield ze omhoog bij de schouders. Aan de binnenkant van de halsopening was een teken geborduurd met donkerblauw garen. Een nummer, zag ik, toen ze dichterbij kwam.
"Ik ken dat nummer," zei de meid. "Wij wassen hier voor meer mensen."
Ik besloot zo dicht mogelijk bij de waarheid te blijven. "Ik heb het gestolen, afgelopen nacht. Ik was overvallen, ik had het zo koud."
"Bent u dan geen Blauwe?"
"Natuurlijk wel!" zei ik zo koninklijk mogelijk. "Er is een gevangenisuitbraak geweest in Barraspira, je hebt geen idee wat voor volk er door het bos loopt, er is zelfs een Blauwe vermoord."
Ze leek me te geloven, maar echt veilig voelde ik me niet.
"Ik moet verslag doen in Harstamar," zei ik. "Sfogman verwacht mij."
Dat leek indruk te maken. Ze liet me alleen zodat ik me kon aankleden. Ik peuterde het borduursel uit de tuniek. Buiten was het alweer donker, zag ik door de half openstaande luiken. Wat moest ik doen? Hier overnachten? Naar beneden gaan durfde ik ook nauwelijks, al deden geuren van vlees en stoofpotten me watertanden.
"Mauw!"
Kuuksi op de vensterbank, hoe was ze daar in Hemrensnaam gekomen? Ik keek uit het raam, mijn kamer keek uit op de tuin en lag vlak naast de muur eromheen. Kuuksi deed me voor hoe je op de muur kon springen, als je tenminsten een kat was. Maar gelijk had ze wel. Ik legde een paar Hem op het bed en klom uit het raam. Voorzichtig liet ik me zakken tot ik met een zwaai van mijn benen de muur bereikte, ik wiebelde even vervaarlijk heen en weer en sprong er toen aan de buitenkant af.
De avond was vol gepraat, geratel van karren, etensgeuren. Marktkraampjes waren open, ik kon sandalen kopen en een nieuwe (blauwe) doek voor om mijn hoofd. Wat had ik nog meer nodig? Een tas, een waterzak, een kom, een mes. Wat pasteitjes kocht ik, en de waterzak kon ik vullen bij een pomp.
En nu?

PS
Na een goede raad van Ferrara heb ik besloten vanaf nu een aflevering van het feuilleton te plaatsen op maandag, woensdag, vrijdag en zondag. Dat geeft wat lucht in deze tijden van Sinterklaasgedichten en verhaspelcolumns, en dan kan ik ook weer wat makkelijker een creatief blogje of een boekrecensie plaatsen. Tot woensdag dus!

Dit bericht is geplaatst in feuilleton met de tags . Bookmark de permalink.

6 Reacties op 199 – een geborduurd nummer

  1. Elly van Doorn schreef:

    Heel verstandig Hella. Maar wat !al ikhetmissen!

    • Hella schreef:

      ik hoop dat het gauw zal wennen! moet er natuurlijk geen lezers door kwijtraken, daarom leek het me slim om het op vaste dagen te zetten en niet 'om de dag' want dan is het steeds een andere dag.

  2. Ferrara schreef:

    Goed plan. Zoals je zelf al zegt, het geeft je kans om ook andere leuke dingen te doen.

  3. Fenna schreef:

    Alle begrip voor je besluit, lijkt me een goed plan maar het zal wel wennen worden. Maar er moet ook ruimte zijn om van die ingewikkelde kerstballen te maken en de verhaspelcolumn zie ik al weer naar uit. Heb een goede decembermaand Hella.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *