"Ik ben overvallen en beroofd," zei ik, mijn toon even die van Yima de prinses.
Hij stak me een hand toe en trok me overeind. "Kom maar mee, dan kunt u zich wassen en ook wat eten."
Via een achterpoort gingen we de herberg binnen. Er zaten al wat reizigers aan het ontbijt, ik rook brood, thee, fruit, kaas … Maar de herbergier sluisde me door naar een dienstmeid, die me voorging een smalle trap op naar een gang met deuren waarvan er al verschillende open stonden. Een van de kamers was al in orde gemaakt.
"Ik zal water halen. Wilt u uw kleren gewassen hebben?"
Ik dacht aan mijn verrukking, zoveel maanjaren geleden in Barraspira, de luxe en vooral het schoon zijn. "Heel graag," zei ik.
Het was maar een eenvoudige herberg maar wat was ik er blij mee. Piekeren over wat het hier betekende om een Blauwe te zijn schoof ik voor me uit. Eerst wassen, de geur van zeep, de zachtheid van badolie op mijn uitgedroogde huid, en dan een lange witte jurk van grof linnen, en houten kleppers aan mijn voeten die nog steeds een beetje rood waren.
De meid kwam terug om het vuile water en mijn vieze kleren op te halen. Ze vroeg: "Zal ik het ontbijt hier brengen?"
"Heel graag," zei ik weer.
Er zijn van die maaltijden die je eeuwig bijblijven. Dit was er zoeen: het knapperige brood, de sappige bessen, de harde, zoute kaas, de zoete thee … En ik had geld. Ik kon ervoor betalen en ik zou geen honger meer lijden. Voorlopig, tenminste.
Na het eten liet ik me zakken op het bed. Ik moet heel lang geslapen hebben, toen er op de deur geklopt werd begon het alweer te schemeren.
"De was is droog," zei de meid. "Maar ik heb een vraag." Ze keek een beetje schichtig achterom de gang in en deed toen de deur achter zich dicht.
Wat een mazzel dat je dagelijks schrijft, ik kreeg nog wel eens de klacht dat de lezers een week moesten wachten als ik ze achterliet met een cliffhanger. Gaat de herbergier erin trappen? Overvallen en beroofd en toch geld hebben. Spannend, spannend.
het valt niet mee hoor, elke dag schrijven, maar ik ben bang dat ik het momentum kwijtraak als ik een pauze inlas
Ik snap dat dat risico op de loer ligt en ik begrijp ook dat dagelijks leveren een heel verbond is. Misschien om de dag een aflevering plaatsen, dat geeft wat rust en je blijft toch in het verhaal.