Ik liep verder over de Heerweg, dat besef was zo wonderlijk. Dat Vulema hier langsgegaan was, net als alle Tweede Meisjes uit Dunkitaba en de rest van Registana. Ik wist niet of de regels van Barraspira voor heel Lopweteka golden. Maar zelfs daarvandaan gingen sommige Tweede Meisjes deze weg. Ik liep hier nu als een Blauwe, terwijl ik nog steeds geen idee had wat dat inhield. Het redwerk, waar je beslist lid van moest zijn.
Een kar ratelde langszij, het paard stopte vlak voor me, de voerman vroeg: "Wilt u mee?"
De beleefdheid waarmee ze me aanspraken!
"Graag," zei ik. Ik klom erbij in de kar, Kuuksi sprong me achterna, en daar gingen we. Langzamerhand werd het rustiger langs de weg, we lieten de bebouwing achter ons. Als ik omhoog keek zag ik de Schaduw, met links en rechts de sterrenhemel. Hoe ver zou het zijn naar Harstamar?
Toch begreep ik iets niet. Als het waar was wat de blauwe vrouw in het bos ons had verteld, dat het redwerk een keten van verzetsgroepen was, waarom werd ik dan met zoveel ontzag behandeld? Klopte het wel, van die bewoners in het vrije westen? Aan welke kant stonden de blauwen werkelijk?
Kuuksi had zich opgekruld aan mijn voeten en ik begon te knikkebollen.
Na een paar uur maakte de voerman me wakker.
"Wilt u naar het hoofdkwartier?"
Ik keek om me heen. In de lichte nacht zag ik aan de rechterkant aan het eind van een soort oprijlaan een hoge stadspoort van licht gesteente, zo breed dat de kar er makkelijk doorheen kon rijden. Zo snel ik kon, ontkreukelde ik mezelf en klom uit de kar.
"Hoeveel ben ik u schuldig?"
Hij keek me verbaasd aan, alsof een Blauwe normaal niet betaalde. Ik drukte gauw een munt in zijn hand en liep zo vastberaden mogelijk richting de poort, tussen de zuilengalerijen door die de oprijlaan flankeerden. Ik hoorde hoe de kar omkeerde en aan de terugweg begon.
Zo fijn.dat het er weer is . Dankjewel 🤩
graag gedaan! 🙂
Het voelt als een aflevering vol hoop, op weg naar een nieuwe plek. Dit keer ogenschijnlijk niet als vluchteling, maar als een vrouw met status, en geld. Ik ben weer nieuwsgierig.
Blij dat er weer een aflevering is, ik miste het gisteren. Maar heel goed van je, dat je deze keuze gemaakt hebt. Pas op jezelf en op je mogelijkheden en wensen.
ja, het werd een beetje veel allemaal, en het knutselen heb ik ook écht nodig
'Wilt u mee?', vraagt de voerman om rechtsomkeert te maken als hij Yima op de plek van bestemming heeft gebracht.
Een spontane hulpverlener of is de man gestuurd? Ik vertrouw het niet helemaal. Snel door naar de volgende aflevering.