Even later kwamen Letifam en Otta, Otta zei: "Hij is bijna klaar, Mia's draagzak. Er zitten alleen nog geen vakjes in. We hebben er wat eten in gedaan." Ze omhelsden me en gingen gauw terug naar hun eigen borg.
Ik liep naar het dak. Daar zat Blufam die bijna ontplofte. "Wat doe je hier nog! Wil je soms bij Zaloman in de tunnel opgesloten worden? Dit is hoogverraad, maak dat je wegkomt voor Morfam je in de gaten heeft!"
Ze had gelijk. Ik deed nog wat laatste spullen in mijn nieuwe draagzak. Ik haalde ze er ook weer uit. Iets zei me dat ik de muntjesdoek en de ketting bij me moest dragen. Onrustig drentelde ik heen en weer, wachtend op Bo. Ik durfde niet weg te gaan, ik durfde niet te blijven, wat duurde het lang. Wat kon er gebeurd zijn?
Voorzichtig deed ik een stap naar buiten. De wei lag uitgestorven in de nacht. Kuuksi draaide om mijn benen. Ik pakte haar op. "Je gaat met me mee hè?" fluisterde ik. Waar bleef Bo? Wat moest ik doen als hij niet kwam?
Toen zag ik ze op me afkomen, Morfam en Tikman, twee schaduwen in het donker. Dreigend kwamen ze voor me staan, Tikman genietend van zijn autoriteit als torenwachter.
"Yifam, ik arresteer je wegens hoogverraad." Dat smalende snuitwerk van hem! Kuuksi wrong zich los en viel hem aan. Een diepe, bloedende kras op die gladde wangen. Maar Morfam pakte Tikmans knuppel en ramde Kuuksi van hem af. Daar lag ze, onbeweeglijk. Een mager, verfomfaaid woestijnkatje.
Alle moed verliet me. Ik pakte een Hemrengelaatje van mijn wapenrusting vast en smeekte in gedachten om het behoud van mijn kinderen. Voor ik wist wat er gebeurde, had Tikman mijn tuniek van me afgescheurd. Ik stond daar in mijn onderhemd, de muntjesdoek met de ketting eronder verborgen nog om mijn hals. Morfam stond mijn tuniek te bestuderen. "Mooi hoor," zei ze. "Die past mij wel." Alsof het haar toen pas te binnen schoot, duwde ze me een stinkende lap stof in handen. "Bedek je," snauwde ze. Een vormloze, vieze tuniek die bijna tot mijn enkels reikte.
"Klaar voor de Visietunnel," zei Tikman. "Lopen maar."
Waar de ontsnappingen steeds toch lukten, ook al was het met wat hindernisjes, zit ik me nu af te vragen of het dit keer dan toch echt fout gaat. Ik was inmiddels blijkbaar in een ritme terecht gekomen van redelijke voorspoed en werd door deze tegenslag verrast.
Mooi opgebouwd weer, Hella. Ik zit nu alweer te wachten op de volgende aflevering.
Mooi om te horen hoe het voor jou als lezer werkt. Zelf werd ik er ook wel door verrast!