Wat ik moest doen? Ik kon het niet bedenken. Ik kon alleen maar bedenken wat er de volgende ogenblikken voor me lag. Terug naar huis – de betekenis van het woord begon al te verschuiven – dus eerst door de poort, hopen dat Bo weer op zijn plek stond, hopen dat ik het hem kon vertellen.
Rietmeisje duwde me een flesje in de hand. Graysaflu. Ik liet gauw een paar druppels op mijn tong vallen en sloop als een geest langs de muren van Barraspira. Zo konden ze me in elk geval vanaf de torens niet zien. Kuuksi zag me wel. Of rook me, voelde me, hoorde me, ze sloop naast me mee en toen we bij de poort waren, haalde ze hetzelfde trucje uit als destijds in Dunkitaba. Ze viel een van de wachters aan en terwijl die zich vloekend probeerde los te maken, snapte Bo goddank dat ik die grijze schim was. Hij opende vlug het kleine nachthek en liet me door.
"Kom straks," fluisterde ik.
Tegen de tijd dat ik onze weef bereikte, waren de druppen bijna uitgewerkt. Ik durfde niet aan de bel te trekken. "Ga Otta halen," fluisterde ik tegen Kuuksi. Otta was bij lamplicht nog steeds aan het werk. Een grote mat stond tegen haar knieën op, maar ik wist dat ze daarachter met de tweede draagzak bezig was.
Kuuksi rende over de wei, sprong tegen Otta op, roofde een kluwen touw die ze op schoot had en racete weer naar het hek. "Hé!" riep Otta. Meteen sloeg ze haar hand voor haar mond. Ik zag hoe ze de hele weef rondkeek, dat ze ook naar boven keek. De kust leek veilig. Ze snelde achter Kuuksi aan, die door het hek wipte met haar kluwen. Ze maakte het hek los, zei op duidelijke toon tegen Kuuksi: "Hé rotbeest, geef hier!"
Met de kluwen liep ze terug.
Ik keek om me heen. Er zaten niet veel mensen meer buiten. Ongezien – dacht ik – bereikte ik onze borg. "Goed gedaan," zei ik tegen Otta. "Laat jij Bo straks binnen?"
Mia kwam beneden. Ik vertelde haar wat het plan was.
Knap hoor. Ik droom al weken alleen nog over aquarel gerelateerde dingen maar vannacht droomde ik over Yima en de komende vlucht. Ik geniet echt heel erg van hoe je schrijft, de spanning er in houdt, de karakters body geeft etc. Dank dat ik een proeflezer mag zijn.
Oh, wat bijzonder! En grappig: ik droomde vannacht dat ik in een stad was en tegen iemand zei: kijk, dat is precies hoe die afdakjes van Yima eruitzien.