153 – voorbereidingen (3)

Gauw ruimden we de korreltjes op en stopten de draagzak terug in de kluis. Bo sloeg een arm om me heen. Half verborgen onder zijn rode Palastwachtersmantel verliet ik de weef. Het begon al te schemeren. Op het marktplein werden de laatste spullen ingepakt. In de noordwesthoek stond nog een schragentafel met grote witte kolen erop.
"Dat is een van ons," zei Bo.
In mijn spanning realiseerde ik me nauwelijks wat hij zei, laat staan wat hij bedoelde. De marktkoopman liet ons "vlug vlug!" achter zijn kraam. Bo hief zijn hand en een smal stuk van de muur leek wel helemaal op te lossen. Hij duwde me vooruit. "Opschieten nu! Ik laat je straks weer binnen door de poort."

Achter mij groeide de muur weer dicht. Rondom mij het gebruikelijke lawaai van de warenmarkt, en geuren van eten. Tussen twee kramen door liep ik, ik was vlakbij Rietmeisje. Ze zat op haar hurken bij een vuurtje waar een ijzeren pot boven hing. Ze begon te lachen toen ze me zag: "Kom je gezellig eten? Je boft, er zit vlees in." Maar toen ze mijn gezicht zag werd ze ernstig.
Ik plofte naast haar neer en vertelde wat er gebeurd was.
"Tikman is een Tweede Meisjesverkrachter," zei ze grimmig.
Ik schrok nog meer. "Wat kunnen we doen?"
Ze roerde in haar stoofpot en dacht na.

"Overmorgen gaat er weer een konvooi naar de Heerweg. Kristal wil op pelgrimstocht." Zoals gewoonlijk lachte ze er smalend bij. Ik kon me Kristal nog wel voor de geest halen, van mijn eerste bezoek aan de warenmarkt, ze was blond en tenger. "Ik kan haar wel overhalen het nog een paar manen uit te stellen. Zorg jij dat Mia hier komt." Ze stond op en rommelde in een kist die achterin haar slaapgedeelte stond. Ze haalde een versleten zwart pak tevoorschijn.

"Ik kan dat nu niet meenemen," zei ik. "Ik moet door de poort, ik heb geen passeer en ik heb geen tas."
"Goed, dan moet ze het hier zo snel mogelijk aantrekken."
"Waar brengen ze haar naartoe?"
"Naar Harstamar. Dat ligt op de Heerweg, voorbij het Dzikomeer en aan de overkant van de Helvarderaflu. Daar kan ze besluiten waar ze werkelijk naartoe wil. Maar wat doe jij dan? Jij bent toch ook niet veilig meer?"

Dit bericht is geplaatst in feuilleton met de tags . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *