63 – de zee

Bo begon te huilen. Had hij dorst? Was hij nat? Ik knielde in het zand, haakte mijn schild los en liet de rugzak van me af glijden. Bo was nat en meer, rook ik nu. Dit moest anders, voortaan. Ik maakte de doek los waarin hij gewikkeld was, en haalde het doorweekte mos eruit. Ik veegde hem schoon met een punt van de doek. Waar moest ik heen met die vieze lap? Uitspoelen in zee, zometeen? Ik ging staan om boven ons duintje uit te kijken. Het leek of er in de verte een bootje op het strand lag.

Ik wikkelde Bo in een schone doek met schoon mos, in gedachten dankte ik Pucima die dit op de een of andere manier had voorzien. Ik had ook haar kopje bij me, ik goot er wat water in en gaf het aan Bo, die intussen rechtop in het zand zat. Mijn prinsje, wat deed ik hem aan?
Ik hees de draagzak weer op mijn rug en nam Bo op de arm, als een extra schild.
Over het strand liepen we in de richting van het bootje. De zee zien, wat had ik me daar ooit op verheugd. Nu was de zee een weg, een weg naar weg van hier.

In de verveloze boot lag een man te slapen. Durfde ik hem wakker te maken? Nee, maar Kuuksi wel, ze sprong in de boot en gaf de man zachte kopjes. Toen dat niet hielp, kriebelde ze hem met haar snorharen, hij proestte en kwam overeind.
"Vluchteling?"
Hij zei het of het de gewoonste zaak van de wereld was. Of het een beroep was, vluchtelingenvervoer. Als de dragers die ik op onze huwelijksreis had gezien. Lag hij hier speciaal te wachten? Gebeurde het dan zoveel?
Ik knikte.
"Betaling?"
"Ik heb geld."
"En wat is dat?" Hij wees op mijn schild.
"Dat heb ik nodig," zei ik.
"Vooruit dan maar. Hou die kleine goed vast."

Hij trok de boot naar de vloedlijn en het water in. "Kom mee dan!" riep hij naar mij.
Door het water liep ik naar hem toe. Hij hield de boot vast, terwijl ik eerst Bo erin legde en toen zelf instapte en ging zitten op de bodem. Waar was Kuuksi? Ik hoorde een zacht geluidje in mijn nek. Ze zat in de draagzak, slim beest.
De zee was glad als een spiegel, het geluid van het roeien klonk luider dan het ruisen van de golven. Langen San doemde al snel op. In het oosten werd de hemel al lichter.