De eerste Hebotva was vele generaties geleden door de Grote Hemren aangesteld als Vader van Dunkitaba. Het dorp was toen nog niet ommuurd, er waren geen straten, er waren geen koepels. Hutjes van palmbladeren stonden verspreid door de woestijn. Hebotva de Eerste zag dat hij zo niet aan de geboden van Hemren kon voldoen.
"Hoe luidden die geboden, Va?"
Op school hadden we wel geleerd dat Hebotva de Eerste ons dorp had ontworpen en gebouwd, maar hoe en waarom? Wie dat vroeg kreeg altijd de bekende wedervraag: waarom vraag je dat? Een vraag als een muizenval: voor je het wist gaf je te kennen dat je er verkeerde denkbeelden op nahield, of ergens aan twijfelde. Maar Va liet graag merken hoeveel hij wist. Als steenhouwer moest hij ook veel weten, hij maakte immers gebruik van letters, hij had een bevoorrechte positie, hij kreeg veel van zijn opdrachten van Hebotva zelf.
Terwijl ik zijn beitels voor hem sleep, somde hij de geboden op. "Een Vader zorgt voor veilige huizen. Een Vader zorgt dat zijn kinderen alleen de rechte weg kunnen volgen. Een Vader onderricht zijn kinderen in de wetten. Een Vader straft de wettelozen. Een Vader sluit of opent de deuren. Een Vader ontwikkelt de talenten van zijn kinderen. Een Vader moet altijd zonder blaam zijn en is altijd zonder blaam. Een Vader staat boven de wet want hij is de wet."
En een moeder? Ik gaf de vlijmscherpe beitel aan Va en stond op om Ma met het eten te helpen.
Hebotva de Eerste bouwde Dunkitaba zo, dat er geen kruispunten waren. Geen vraagtekens, geen keuze, geen twijfel. Hij gaf vaders iets van de macht die hij zelf bezat, en in ruil daarvoor – of liever, om die vadermacht te bevestigen – vroeg hij het offer van de Tweede Meisjes. Het maakte vrouwen duidelijk dat zij geen enkele macht bezaten. Dat was immers ook niet nodig, de vaders zorgden voor alles. En vrouwen mochten doen waar ze goed in waren, zodat ze toch een gevoel kregen van waardevol en getalenteerd te zijn. Wat ook weer goed terugspiegelde op hun vaders. Niet dat we spiegels hadden, natuurlijk.
Ja zie, die tweede meisjes. Pffff wat gaat er allemaal nog gebeuren.
Je houd de spanning er wel in
Ja, dat is een van de belangrijkste dingen in het verhaal.
Een vraag als een muizenval, mooie beeldspraak. (zou als schrijfveer kunnen dienen)
Het offer van de Tweede Meisjes wekt onrustige/angstige gevoelens op.