Sommige boekjes weten maar niet wat ze worden willen. Ik heb al een hele tijd een boekje in de maak van dichtgenaaide vellumvellen voor een pianoscharnierboekje. Ik kreeg het idee om er een rommelig soort van papierroos in te doen, met woorden en beelden en lapjes en what have you. Die werden op zich erg leuk, daar niet van. Maar in zo'n envelopje verloren ze alle zeggingskracht.
Er lag nog een gevouwen witte harmonica. Vakjes uitgesneden naar het model van het boekje voor tante Yt, en ze daarin gehangen met reepjes vloeipapier. En zou het dan niet mooi zijn om op de witte kaders fragmenten van de teksten te zetten? In mijn gedachten wordt zoiets dan fantastisch. Maar kalligrafie is géén talent van mij. Heb nog geprobeerd om er papier overheen te plakken, net zoals ik dat bij tante Yt gedaan had. Maar het bleef gruwelijk en ik scheurde het kapot.
GRRR.
Er lag ook nog een witte pocket accordeon (ik maak vaak proefmodelletjes om uit te vinden hoe groot iets wordt). Daar pasten de papierroosjes precies in. Ik zocht veelzeggende zwartwitte plaatjes die een beetje aansloten op de teksten. (Het laatste is geen afbeelding, maar het luidsprekertje uit mijn kaduuke rookmelder, hoe betekenisvol wil je het hebben.)
In een nieuwe Tefafcatalogus vond ik de mooie Japanse afbeelding voor het kaftje.
woorden voorkant - achterkant
hoe ik in zijn huis beledigd werd – zo'n interessant, zo'n raadselachtig wezen
enkele minuten met stomheid geslagen – verschrikkelijke gevaren blootgesteld geweest
soms ronduit mijn mening – mijn dagboek was mijn enige vriend
jij daarentegen hebt het altijd goed gehad – men tekst en uitleg van hem zou verlangen
dodelijk verontrust en bang – wij hebben samen gehuild
de schaduw van droevige herinneringen – nooit, zelfs niet in gedachten, ontrouw
zijn dood nog deze dag – die aan de rand van de wanhoop was geraakt
HRB104/20 te koop voor €17,95
Gaaf! En weer eens heel iets anders!
ja, dat vond ik ook wel bijzonder 🙂
Ziet er weer heel bijzonder uit.
dankjewel Elly!