VERHASPELCOLUMN 2020

alle verhaspelingen zoals ieder jaar opgetekend uit de mond van sprekers op radio en televisie (met dank voor de ingezonden bijdragen!)

In dit horrorjaar zit er niets anders op dan jullie op sleeppad nemen langs de pandemie. Ik weet nog dat ik me - met ogen op schoteltjes - helemaal klem schrok, destijds in maart, en mij grote zorgen baarde. Wat deed dat een commotie opwaaien: lockdown, kuddeïmmuniteit, met uw welbevinden laat ik het daar niet bij.

Ondernemers gingen de fles op en gooiden het hoofd in de schoot. Voor faillissementen die aan corona gewijd werden, worden ze wel schadevrij gesteld, maar ze houden toch de knip op de beurs. Velen leiden alsnog schipbreuk en moeten vervolgens de hand opsteken.
En dan zwijg ik nog over de mensen die ons ontslapen zijn, en de afgebrande zorg-medewerkers van wie wij regelmatig een afbeeltenis zien.

Hoe we dit jaar kerst zullen vieren gaat en staat met hoe wij ons aan de regels houden. Sommigen vinden dat daarmee de grondwet in de voeten wordt getreden, maar dat slaat mij in het verkeerde keelgat. Ik zou niet weten hoe we het anders bewerk moeten stelligen. Veel van wat de viruswappies beweren is patent onwaar en schiet het doel volledig mis. Volgens hen wordt ons rook in de ogen gestrooid en zet men ons op het zere been. Volgens mij zijn zij platonische leugenaars die steeds de kont in de krib gooien. Dit blijft een heikel hangijzer, maar ik denk wel dat we hen het vuur aan de schede moeten leggen.

We zullen de handen moeten opstropen en alle zeilen bij elkaar zetten om de problemen de kop te bieden. Dat we daarvoor aan de rem moeten trekken, daar durf ik mijn hand onder te verwedden. We zien ons voor een enorme uitdaging gestald, dus laat mij open boek spelen.

Denk maar niet aan je zuurbetaalde kaartjes voor afgeannuleerde concerten, accepteer maar dat we in huis op elkaars lippen zitten en op elkaars tenen lopen en erger je niet groen en blauw. Neem bijvoorbeeld de verfkwast bij de hand en kleur je interieur in een hagelnieuwe tint (of handig dit over aan je buurman). Of loop als een jonge kieviet door de buurt die je uit je broekzak kent, daar kun je je uitlaatklep heel goed in kwijt zeggen ze. Zelf sta ik daar wat dubbelzijdig in. Het komt mij ook wat geschakeerd over.

Beschouw de plaats waar je opgetogen bent als een pleister voor toeristen en ga de bres op voor lokaal groen. Doneer aan mensen die de kachel moeilijk rokend kunnen houden, zeker met slecht weer in het vooruitschiet.

Soms zit ik fascinerend te kijken naar hoe weinig mensen beseffen hoe goed ze het hebben. Stortvloeten van geklaag lopen werkelijk de klauwen uit.
Alles staat op de schop, dat weet ik wel. Maar wat maakt de doorslag? Hebben we niet werkelijk zege gevierd als we naast de kerstboom ook wat dankbaarheid opgetogen hebben?