de Schotse leesclub

We verhuisden van Oman naar Schotland toen kindeke net 3 was geworden. Ze had op haar verjaardag een fiets gekregen, en samen fiets-wandelden we over Cloggy Hill – de wijk waar de Nederlandse school stond, en waar zij een heerlijk ouderwetse jeugd had van boompjeklimmen en kikkervisjes vangen – toen ik door een aardige vrouw werd aangesproken. Of we nieuw waren, en of ik eens kwam koffiedrinken. Zij vroeg me bij de leesclub. Bijna zeven jaar lang ben ik er lid van geweest, en we lazen een boek per week! (Bij hele dikke boeken soms een paar korte verhalen tussendoor.)
We deden het onder leiding van een juffrouw van de Aberdeen University, Jo – hoe heette ze ook maar weer van haar achternaam? Ik zoek mijn aantekenschrift op. Wat hebben we toch veel van haar geleerd. Dat je niet moet zeggen 'in the beginning' (want dat is voor God) maar 'at first.'
Ik vond 'the book is sitting on the shelf' zo'n grappige uitdrukking en maakte er een tekeningetje van, waar zij weer ontzettend om moest lachen.
Ook de leesclubleden komen me weer voor de geest: C, wier dochter vaak op kindeke paste, A uit Friesland, N die soms zo bitter kon zijn, M met haar Franse accent, W met haar mooie wit-met-turquoise interieur, T die me wat lesjes over het feminisme leerde … Vrouw-van zijn had ook voordelen. Alle tijd om te worden wie je was.

Dit bericht is geplaatst in lees- en biepherinneringen. Bookmark de permalink.

2 Reacties op de Schotse leesclub

  1. Joke schreef:

    Ik loop een beetje achter met reageren (kan je tempo niet bijhouden) maar wat een hoop bijzondere dingen heb je toch eigenlijk ook als vrouw-ziin van beleefd!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *