afstempelen

Aan het einde van de dienst riep ik dus mensen op om hun boeken te laten afstempelen, maar in feite deden we dat toen al niet meer. Tenminste niet zoals destijds in Heerenveen: datumstempel van uiterste inlevering op het stempelbriefje in het boek zetten, en het lenersnummer op het kaartje noteren.
De tijden waren inmiddels gemoderniseerd met het kartosysteem. Daarvoor stempelde je voor de tijd een stapel genummerde kaartjes. Als mensen boeken kwamen lenen, legde je hun abonnement onder een lezer, stopte je zo'n genummerd kaartje in het 'hoekje' voorin het boek waarop schrijver en titel stonden, duwde je de rand van het boek tegen een drukknop, en zo werd van het geheel een foto gemaakt op microfiche.
Bij inname werden de kaartjes weer uit het boek gehaald, teruggestuurd naar Karmac (het bedrijf van de kartokaartjes), en afgeboekt. Sommige boeken werden helaas nooit meer teruggebracht, en na een aantal maanden kreeg je dan lijsten, afgedrukt op gestreept computerpapier met gaatjes aan de zijkanten, waarop de gegevens genoteerd stonden. Volgens mij moesten zulke lijsten nog handmatig ingetypt worden, ik kan me tenminste niet voorstellen dat de microfiches in letters omgezet konden worden.
Aan mij de schone taak om de verloren titels uit alle catalogi te verwijderen.
Na heel veel sneupen (biepjuffen zijn meestergoogelaars) heb ik nog een foto uit 1983 gevonden waarop een karto-apparaat staat afgebeeld.