kaarten

Geplaatst op 7 maart 2017 door Hella

Tot mijn grote verbazing komt dit boek ook van paps, terwijl ik het voor mijn gevoel altijd gehad heb. Ik heb eruit leren besiquen, hartenjagen, gin-rummyen, toepen en klaverjassen. En mocht er zich nog ooit weer een kaartbaar gezelschap rond mijn tafel verzamelen, dan kan ik zó weer even opzoeken hoe het ook alweer moest. En pesten, en pokeren.
Black Lady staat er trouwens niet in, dat leerden we op vakantie in Bretagne van twee Engelsen, Dan and Nigel. En tachtigen ook niet, dat speelden we vroeger bij ons thuis. Toen alles nog gewoon gezellig was, soms.

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie met de tags . Bookmark de permalink.

2 Reacties op kaarten

  1. lethe schreef:
    7 maart 2017 om 12:53

    Black Lady heb ik ook van Engelsen geleerd, alleen noemden zij het Chase the Lady. Heel vaak gespeeld vroeger. Het is natuurlijk gewoon een variant van hartenjagen, maar met zijn eigen charme.
    Tegenwoordig speel ik eigenlijk alleen nog kaartspelletjes op mijn computer, maar die kunnen ook heel verslavend zijn.

    Beantwoorden
    • Hella schreef:
      7 maart 2017 om 15:04

      Ja, af en toe een potje spider patience vind ik ook heel leuk. Dat bevredigende geluid van die kaarten die op hun stapeltje vliegen!

      Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan lethe Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *