anything that was ever worth knowing began with once upon a time

The Essex Serpent van Sarah Perry is zo'n verrukkelijk boek! Qua Victoriaanse sfeer doet het een beetje denken aan The Signature of All Things van Elizabeth Gilbert, over een vrouwelijke naturalist die mossen onderzoekt. Maar Cora uit The Essex Serpent is alleen gefascineerd door de natuur, door fossielen en geologie. Na het overlijden van haar man vertrekt ze met haar zoon naar Colchester, om fossielen te zoeken, en – wie weet – meer te weten te komen over The Essex Serpent, een soort monster van Loch Ness dat daar in zee huist. Om nog dichterbij te komen, neemt ze later haar intrek in een huisje in Aldwinter, vlakbij de Blackwater Estuary. In dat dorp heerst een grote angst voor het zeemonster, en dominee William Ransome doet er alles aan om zijn kudde gerust te stellen.

Tot zover de setting. Want hoe moet je een verhaal navertellen dat achteraf niet eens zoveel om het lijf had, en dat toch vol symboliek en zeer doorwrocht langs allerlei soorten van Leven en Dood scheerde?
Cora symboliseert de nieuwe tijd, William de oude. William's vrouw Stella is een soort Maria-figuur (Sterre der Zee), en Cora eerder Venus (ze heet dan ook Seaborne). Ook de dokter die haar man verzorgde is een goede vriend, en ook hij staat op de rand van de nieuwe tijd, met nieuwe medische mogelijkheden, zoals gewaagde operaties. Haar zoon Francis is een wonderlijke, in zichzelf gekeerde jongen, die toch dondersgoed ziet wat er allemaal gebeurt. Mede door zijn toedoen wordt het raadsel van het monster uiteindelijk opgelost.

Ik heb vooral zo genoten omdat het eindelijk weer eens een boek was om me in onder te dompelen. Dickensiaans van sfeer en stijl (een belangrijke verhaallijn is ook de huisvesting van de armen in Londen), prachtig van sfeer, vol mooie citaten en Shakesperiaanse zinnen, en – uiteindelijk het belangrijkste – vol personages om wie ik echt ging geven, wier (on)geluk me echt aan het hart ging. Een sprookjesachtig mooi boek.