de laatste reisgidsen

Ooit had ik een hele plank met kunstreisgidsen, en we hebben getrouw alle daarin besproken bezienswaardigheiden afgereisd. Niks mis mee, je kwam op prachtige, ontoeristische plekjes. Maar van lieverlee heb ik ze toch weggedaan, die boeken, we hadden immers de foto's, en het internet.
Dit zijn de laatste reisgidsen die ik nog heb. Rome, Marokko, Kreta. Ik blader ze door, krijg er wel Fernweh van, maar van de boeken zelf word ik niet warm of koud. Als ik weer naar Rome zou gaan – liefst weer in datzelfde schilderachtige appartementje – zou ik toch zelf op zoek gaan naar dingen die ik nog niet gezien heb, daar een schema van maken en uitprinten. Ik zou het boek niet meeslepen.
Hetzelfde geldt voor Kreta natuurlijk. Naar Marokko gingen we met Rosetta, een prachtige reis door een prachtig land, al werd kindeke ziek. Ik denk niet dat ik er ooit weer zal komen. Ik heb zelf een fotoboek samengesteld, de piepkleine plaatjes in deze grondige reisgids doen niets voor mijn herinnering. Goed bezig met mijn Marie Kondo!