Het staat mij vaag bij dat ik Gewijde Plaatsen in Friesland pas ver na de studie heb gekocht, omdat ik het zo magisch vond. Iets van die magie heb ik in Brandsporen geprobeerd te vatten in de scènes die op het kerkhof spelen.
Glazema bracht het boek uit in 1948, en het gaat over de vraag waarom de kerken in Friese dorpen altijd zo mooi in het midden staan. Was de plaats waar ze werden gebouwd al eerder – voor de komst van het Christendom – een heilige plaats? Waar oude bomen werden vereerd en dingen (rechtszaken) werden gehouden?
Er wordt uit veel oude geschriften geciteerd, er worden allerlei opgravingen beschreven, kortom weer een schatkamer vol inspiratie en wetenschap, voor mij de beste combinatie.
magie
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, kunst met de tags marie kondo. Bookmark de permalink.